Ολόκληρη η επιστολή Ανθόπουλου στον Γ. Παπανδρέου

Αγαπητέ Πρόεδρε,
Σας απευθύνω αυτή την επιστολή με ανάμικτα αισθήματα. Πρώτον, με λύπη διότι αναγκάζομαι να επιλέξω αυτό τον τρόπο επικοινωνίας. Αλλά επί τρία χρόνια παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές μου δεν μου προσφέρθηκε κάποιος άλλος. Δεύτερον, με αγωνία, γιατί πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών και θέλω να συμμετάσχω ως υποψήφιος βουλευτής στην πανστρατιά για την νίκη του ΠΑΣΟΚ που τόσο περιμένει ο λαός.
Στις 4 Απριλίου 2006, δύο χρόνια και πλέον μετά τη διαγραφή μου (27-1-2004) από το Κόμμα και πέντε μήνες μετά την αθώωσή μου από το Γ΄ Τριμελές Εφετείο Αθήνας (με την υπ’αριθ.10735/7-11-2005 απόφαση) από την άδικη κατηγορία της πλαστογραφίας, απηύθυνα σε Εσάς,στην Επιτροπή Δεοντολογίας του ΠΑΣΟΚ, στον Συνήγορο του μέλους του ΠΑΣΟΚ, στην Περιφερειακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ Κεντρικής Μακεδονίας και ,τέλος, στην Νομαρχιακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ Σερρών μια Επιστολή χωρίς να τη δημοσιοποιήσω. Με την επιστολή εκείνη ζητούσα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Καταστατικού του Κόμματος(άρθρο 54 παρ.3) να επανεξεταστεί η υπόθεσή μου, προκειμένου να αποκατασταθώ ηθικο-πολιτικά και να επανέλθω ως πλήρες μέλος του Κόμματος. Πέρασαν από τότε δέκα μήνες και πλέον και δεν πήρα καμία απάντηση.
Μόνον η Νομαρχιακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ Σερρώνέλαβε ομόφωνη απόφαση στις 23 Ιουνίου 2006 και, απευθυνόμενη ιεραρχικά στην Περιφερειακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ Κεντρικής Μακεδονίας και στην Επιτροπή Δεοντολογίας, διατύπωνε την πίστη και την επιθυμία της για την ηθική μου αποκατάσταση τόσο στον σερραϊκό όσο και στον ελληνικό λαό. Η απόφαση αυτή δεν ελήφθη υπόψη από κανένα άλλο κομματικό όργανο, ούτε ως αφορμή συζήτησης της υπόθεσής μου.

Ζήτησα και περίμενα μέσα στα τρία χρόνια που πέρασαν (2004-2007) ότι με χρονική αποστασιοποίηση και νηφαλιότητα θα επανεξεταζόταν από την Επιτροπή Δεοντολογίας όχι μόνο το θέμα της διαγραφής μου, αλλά τόσο η ουσία όσο και η διαδικασία της υπόθεσης της τροπολογίας Πόρτο Καρράς. ΄Εχω την ταπεινή γνώμη ότι έπρεπε σε δεύτερο βαθμό καιενδεχομένως σε ανώτερο κομματικό όργανο, με συλλογική διαδικασία και με την πρόσκληση και ταυτόχρονη παρουσία και των δέκα βουλευτών (συμπεριλαμβανομένου και του πρώην υφυπουργού κ. Πάχτα) να αναψηλαφηθεί πολιτικά η υπόθεση. Να εξεταστεί και πάλι μετά τα νέα πολιτικά και δικαστικά δεδομένα που προέκυψαν αν και κατά πόσο επρόκειτο πράγματι και αποδεδειγμένα για υπόθεση διαφθοράς ή για αναπόδεικτες φήμες, δηλαδή για σκανδαλολογία. Όμως, έτσι κι αλλιώς, μετά την δικαστική κρίση και την έκδοση της αθωωτικής απόφασης για μένα δεν πρέπει να αφήνονται να αιωρούνται ακόμη υποψίες και να υφίστανται σκιές. Δεν ωφελεί ο παρατεινόμενος μ ε τ ε ω ρ ι σ μ ό ς του θέματος.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΚΑΝΔΑΛΟΛΟΓΙΑΣ

Το όλο θέμα, κατά την προσωπική μου άποψη αποτέλεσε αρχικά μια βολική προεκλογική κατασκευή από τα ΜΜΕ για χάρη της Νέας Δημοκρατίας. Σ΄ αυτήν βοήθησαν, βεβαίως, και δικά μας λάθη. Τα ΜΜΕ και τα στελέχη της ΝΔ μίλησαν και έγραψαν για «τροπολογία της νύχτας», για συζήτησή της «χωρίς ακροατήριο» βουλευτών και για «λαθραία» ψήφισή της ερήμην των άλλων κομμάτων. Ενοχοποίησαν τη διαδικασία για να σκανδαλοποιήσουν την ουσία, δηλ. το περιεχόμενο της τροπολογίας και να θέσουν στο στόχαστρό τους το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να επικαλούνται κανένα στοιχείο εκτός από φήμες και αυθαίρετους ισχυρισμούς. Έχουν περάσει τρία ολόκληρα χρόνια από τότε και κανένας από τη ΝΔ και τα εκκωφαντικά εκείνη την περίοδο ΜΜΕ δεν ζήτησαν ούτε προκάλεσαν την έρευνα σε βάθος, αφενός της ουσίας της υπόθεσης και, αφετέρου της διαδικασίας της τροπoλογίας. Ούτε με τη σύσταση μιας Εξεταστικής των Πραγμάτων Επιτροπής ούτε με πιο απλό και άτυπο τρόπο. Μάλιστα πριν από αρκετό καιρό στην προσωπική υπόθεση του κ. Πάχτα αποδείχτηκαν και κατέρρευσαν ψευδομαρτυρίες που άφησαν εμβρόντητους εκατομμύρια τηλεθεατές. Κανείς από τους «κριτές» της εκπομπής«Η Ζούγκλα», όπου ξανασυζητήθηκε το θέμα Πάχτα, μεταξύ των οποίων και στελέχη της ΝΔ και δημοσιογράφοι του φιλικού της τύπου, δεν βρήκαν κάτι σε βάρος της ουσίας και της διαδικασίας της υπόθεσης. Δεν υπάρχουν πια «γκρίζες σκιές» στην υπόθεση αυτή. Υπήρξε γκρίζα σκευωρία, μαύρη προπαγάνδα και προεκλογικός τυχοδιωκτισμός».
Από την κατεπείγουσα δικαστική έρευνα για την υπόθεση της τροπολογίας που διέταξε εκείνη την εποχή α κ α ρ ι α ί α ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Αθήνας κ. Παπαγγελόπουλος (28-1-2004) δεν προέκυψε τίποτε το μεμπτό και αξιόποινο για την ουσία της υπόθεσης, η οποία αν δεν υπήρχε η άδικη μήνυση εναντίον μου για πλαστογραφία θα είχε οδηγηθεί από τότε στο αρχείο. Και μετά την πανηγυρική αθώωσή μου από το Γ΄Τριμελές Εφετείο Αθήναςτο μόνο που έχει απομείνει από εκείνη την εποχή είναι η σκανδαλολογία. Και υπάρχει διαφορά στην διαφθορά. Αν είναι πραγματική ή υποτιθέμενη. Αν αποτελεί πραγματικό σκάνδαλο ή αν πρόκειται για προϊόν σκανδαλολογίας. Τα πραγματικά σκάνδαλα που προέκυψαν κατά τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέδειξαν τη διαφορά από τα υποτιθέμενα σκάνδαλα.
Στην περίπτωσή μας δεν προέκυψε κανένα στοιχείο και για κανέναν βουλευτή και δεν ασκήθηκε ποινική δίωξη για διαφθορά, δηλαδή για παθητική δωροδοκία βουλευτή (κατά την έννοια του άρθρου 159 παρ. 1 και 2 του Ποινικού Κώδικα), δηλαδή για εξυπηρέτηση ιδιωτικού συμφέροντος έναντι οποιουδήποτε οικονομικού ανταλλάγματος. Τα κίνητρά μας ήταν η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας με σεβασμό του περιβάλλοντος, η τουριστική ανάπτυξη της Χαλκιδικής και γενικότερα της χώρας και, τέλος, η κατοχύρωση των ήδη υφισταμένων θέσεων εργασίας και η δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας. Γι αυτό το λόγο δεν παραπέμφθηκε κανείς στη δικαιοσύνη. Δεν συνελήφθη κανένας, επ’ αυτοφώρω ή όχι,χρηματιζόμενος. Δεν προφυλακίστηκε κανείς. Δεν μπήκαν χειροπέδες σε κανέναν. Δεν υπήρξε σκάνδαλο. Υπήρξε μόνο σκανδαλολογία. Κανένας από τους βουλευτές που υπογράψαμε εκείνη την τροπολογία είτε στην αρχή είτε μετέπειτα δεν ήταν ένοχος διαφθοράς. Κανένας από όσους την ψήφισαν δεν ήταν ένοχος διαφθοράς. Αλλά και κανείς δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο αθώος. Είμαστε όλοι αθώοι και δικαιούμαστε ίση πολιτική μεταχείριση. ‘Οποιος από τους πολιτικούς αντιπάλους μας και όχι μόνον ισχυριστεί ή υπονοήσει εφεξής το αντίθετο θα βρεθεί αυτή τη φορά αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Αν το επιχειρηματικό ήθος του στρατηγικού επενδυτή στο Πόρτο Καρράς προκάλεσε την απαξία της επίμαχης τροπολογίας, όπως είχε αφήσει να εννοηθεί ο Τύπος της εποχής της σκανδαλολογίας, θέλω να πιστεύω ότι στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί ναισχύουν οι κανόνες της μεταβλητής γεωμετρίας αφενός για την ηθική αξιολόγηση του επιχειρηματία και αφετέρου για τον προσδιορισμό της πολιτικής ευθύνης των πολιτικών προσώπων που ασχολήθηκαν μαζί του. Εννοώ ότι δεν μπορεί, όταν ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας έρχεται σεεπαφή είτε αυτός είτε εκπρόσωποί του με υπουργούς και πρωθυπουργούς να είναι έντιμος.. Δεν μπορεί, όταν επιλέγεται αυτός και ο χώρος της επένδυσής του για σημαντικά πολιτικά γεγονότανα θεωρείται έντιμος. Δεν μπορεί να θεωρούνται υπεράνω πάσης υποψίας όσοι κατά καιρούς ασχολήθηκαν μαζί του, προφανώς, ύστερα από αντικειμενική αξιολόγησή του. Αλλά όταν δέκα βουλευτές καταθέτουνμε παρακλητική εντολή της κυβέρνησης(συγκεκριμένου υφυπουργού) μια ερμηνευτική τροπολογία για την εκτέλεση ενός μέρους μιας σύμβασης, που το ελληνικό δημόσιο υπέγραψε μαζίμε τον επιχειρηματία ύστερα από διεθνή διαγωνισμό, στο νομοσχέδιο του Αναπτυξιακού Νόμου του Κράτους, που η κυβέρνηση έφερε προς συζήτηση δύο μήνες πριν τις εκλογές και πριν τερματίσει η Βουλή τη λειτουργία της, και η τροπολογία αυτή γίνεται δεκτή από την κυβέρνηση και ψηφίζεται από την Ολομέλεια της Βουλής, ξαφνικά ο ίδιος επιχειρηματίας να θεωρείται ύποπτος ενεργητικής δωροδοκίας και οι βουλευτές ύποπτοι διαφθοράς.
Δεν μπορεί να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην αξιολόγηση πολιτικών συμπεριφορών πολιτικών προσώπων και στην αξιολόγηση του επιχειρηματικού ήθους ενός οικονομικού παράγοντα ανάλογα με την εποχή και ανάλογα με τα πρόσωπα με τα οποία έρχεται σε επαφή.
Τέσσερα χρόνια μετά την υπογραφή της κυρίας σύμβασης, το 1999, το Πόρτο Καρράς και ο συγκεκριμένος επενδυτής επελέγη από την τότε κυβέρνηση- και καλώς επελέγη- για να φιλοξενήσει το καλοκαίρι του 2003 τη Διάσκεψη Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προφανώς και πάλι αξιολογήθηκε μεταξύ άλλων το επιχειρηματικό ήθος της συγκεκριμένης εταιρίας για να αναλάβει το βάρος και την ευθύνη να προετοιμάσει το ξενοδοχειακό συγκρότημα ( με δαπάνη 20 εκ Ευρώ περίπου) για το μεγάλο γεγονός. Κι αυτό το είχαμε υπόψη μας εμείς οι βουλευτές όταν υπογράφαμε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2003 τη συγκεκριμένη τροπολογία. Τουλάχιστον εγώ πίστευα ότι για όλα τα παραπάνω η συγκεκριμένη εταιρία είχε την κυβερνητική « καλή μαρτυρία».
Θέλω να πιστεύω ότι την ίδια γνώμη με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και με τους βουλευτές που υπογράψαμε και ψηφίσαμε την επίμαχη τροπολογία σχετικά με το επιχειρηματικό ήθος της συγκεκριμένης εταιρίας και του συγκεκριμένου επενδυτή έχει η σημερινή κυβέρνηση και μάλιστα ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας κ. Κ. Καραμανλής. Διότι αυτός και η κυβέρνησή του - που ως Αξιωματική Αντιπολίτευση είχαν εξαπολύσει μύδρους εναντίον του επιχειρηματία και ζήτησαν τη διαγραφή μας από τα ψηφοδέλτια λόγω της τροπολογίας-επέλεξαν το 2005 ως κατάλληλο μέρος για να φιλοξενηθεί ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και μάλιστα όχι το ξενοδοχειακό συγκρότημα Πόρτο Καρράς, αλλά τηνιδιόκτητη βίλα του οικοδεσπότη- επιχειρηματία «ΓΑΛΗΝΗ» καθώς και την ιδιόκτητη θαλαμηγό του. Δημοσιογραφικές πηγές, μάλιστα, ανέφεραν ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας σύστησε στον πρόεδρο της Ρωσίας τον συγκεκριμένο επιχειρηματία ως φερέλπιδα επενδυτή τουριστικών επιχειρήσεων και για τη χώρα του. Προφανώς ο πρωθυπουργός είτε πρέπει να ελεγχθεί για υποκρισία και πολιτικό φαρισαϊσμό ή να θεωρηθεί κι αυτός ύποπτος διαπλοκής και διαφθοράς. Δεν μπορεί ο ίδιος επιχειρηματίας να θεωρείται πριν τις εκλογές του 2004 ύποπτος διαφθοράς πολιτικών προσώπων και μετά τις εκλογές να χαίρει της κυβερνητικής και πρωθυπουργικής «καλής μαρτυρίας». Ο επενδυτής δεν άλλαξε. Ο κ. Καραμανλής τα άλλαξε. Ηταν μια καλή ευκαιρία, αμέσως μετά την αναχώρηση του Ρώσου Προέδρου, το ΠΑΣΟΚ αφενός να στηλιτεύσει τον πρωθυπουργό για πολιτικό φαρισαϊσμό και αφετέρου να αποκαταστήσει ηθικοπολιτικά τους δέκα βουλευτές της τροπολογίας.
Εγώ προσωπικά (και το ίδιο πιστεύω για τους συναδέλφους μου που υπέγραψαν την αρχική τροπολογία τον Νοέμβριο 2003) δεν συναντήθηκα με το συγκεκριμένο επενδυτή ούτε στα ξενοδοχεία του ούτε στη βίλα του ούτε στη θαλαμηγό του. Συναντήθηκα μία φορά στα βουλευτικά γραφείά της Βουλής (οδός Βουλής 4) με τρεις εκπροσώπους του για ενημέρωση, πράγμα που έγινε και με άλλους βουλευτές και με όλα τα κόμματα και τη δεύτερη φορά στις 14-1-2004 με τον νομοτεχνικό σύμβουλο της εταιρίας του, αρχικά έξω από την αίθουσα 150 της Βουλής στο γραφείο-έπιπλο παρουσία του φρουρού αστυνομικού και λίγο μετά στο κυλικείο της Βουλής μαζί με τον συνάδελφο κ. Σπύρο Βούγια για να ανταλλάξουμε απόψεις για τα νομικά και περιβαλλοντολογικά θέματα της τροπολογίας. Πάντα σε δημόσιο χώρο και με απολύτως διαφανή τρόπο. Και παρά ταύτα, εγώ που είπα την αλήθεια από την πρώτη στιγμή γιατί δεν είχα τίποτε να κρύψω επειδή τίποτε το φαύλο και ένοχο δεν έπραξα διαγράφηκα γιατί δήθενπαραβίασα τους κανόνες ήθους και διαφάνειας του κόμματός μου. Ξεχάστηκε τελείως ότι διετέλεσα επί δύο έτη Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας λόγω του εγνωσμένου σε όλους κοινοβουλευτικού μου ήθους και της άψογης συμπεριφοράς μου επί δεκαπέντε (15) συναπτά έτη προς τους συναδέλφους βουλευτές.
΄Οσο για τη θέση της Νέας Δημοκρατίας για τα τουριστικά καταλύματα εν γένει, δια στόματος πρωθυπουργού κ. Καραμανλή διατυπώθηκε επανειλημμένα μετά τις εκλογές στα ετήσια συνέδρια του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) ότι «αυτά αποτελούν το μέλλον και τη σωτηρία του ελληνικού τουρισμού». Τα ίδια λόγια περίπου με το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ 2004-2008 σελ.37 (Εξέλιξη του νόμου περί τουριστικών κατοικιών). Όλα αυτά όμως μετά τις εκλογές. Πριν τις εκλογές και στη διάρκεια της εκλογικής εκστρατείας τα τουριστικά καταλύματα ήταν η πέτρα της σκανδαλολογίας σε βάρος του ΠΑΣΟΚ. Το τι ισχύει, τελικά, απ’ όλα αυτάως συμπέρασμα με βάση τα συγκεκριμένα περιστατικά και τις συγκεκριμένες δηλώσεις του πρωθυπουργού, το έχω γράψει με τρεις φράσεις στην πρώτη μου επιστολή κ. Πρόεδρε: Στήθηκε το 2004 μια «γκρίζα σκευωρία,μεμαύρη προπαγάνδα και προεκλογικό τυχοδιωκτισμό». Με πρώτα θύματα τους δέκα βουλευτές, μετάτο ΠΑΣΟΚ και, τέλος, τον ελληνικό λαό, που απολαμβάνει τώρα τη σεμνότητα, την ταπεινότητα και την ανιστόρητη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Από τα πρακτικά της Βουλής της 21-1-2004 που κατέγραψαν τη συζήτηση του Αναπτυξιακού Νόμου, τη συζήτηση της τροπολογίας και από το σώμα της ίδιας της τροπολογίας συνάγεται ότι πρώτον, τηρήθηκαν όλοι οι όροι διαφάνειας και δημοσιότητας σύμφώνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, διότι επανακατατέθηκε από εμένα η ίδια ομαδική τροπολογίαέξι (6) ημέρες πριν από τη συζήτησή της στην Ολομέλεια της Βουλής (τρεις (3) ημέρες είναιτο προαπαιτούμενο ελάχιστο χρονικό όριο). Εξάλλου είναι γνωστόν ότι τα σχέδια νόμου, οι τροπολογίες, οι ερωτήσεις και επερωτήσεις αμέσως μετά την κατάθεσή τους στο αρμόδιο γραφείο Νομοθετικού έργου ή Κοινοβουλευτικού ελέγχου διανέμονται και τοποθετούνται στις δημοσιογραφικές προθήκες έξω ακριβώς από την αίθουσα Τύπου της Βουλής, στα γραφεία των κοινοβουλευτικών κομμάτων, στα γραφεία του Προεδρείου της Βουλής, στη Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου και κανείς δεν δικαιούται να ισχυριστεί ότι δεν έλαβε γνώση. Υπάρχει το τεκμήριο της γνώσης του βουλευτή. Δεύτερον. Η συζήτηση της τροπολογίας έγινε ημέρα και όχι νύχτα. Διότι η συζήτηση του Αναπτυξιακού Νομοσχεδίου στο οποίο συσχετίστηκε η τροπολογία ξεκίνησε στις 11.30 το πρωί και τερματίστηκε στις 16.30 το απόγευμα της 21ης Ιανουαρίου 2004. Τρίτον.Τέσσερις (4) ώρες πριν από την ψήφισή της ανακοινώθηκε από τον παριστάμενο Υφυπουργό κ. Πάχτα ότι την κάνει δεκτή και αμέσως αναδιανεμήθηκε μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας για όσους βουλευτές ενδεχομένως δεν την είχαν στα χέρια τους. Στη διάρκεια των τεσσάρων αυτών ωρών της ηρτημένης τροπολογίας κανείς από τους παρισταμένους στην αίθουσα και λαβόντες τον λόγο κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους των κομμάτων και βουλευτές δεν πρόβαλλεαντίρρηση για την αποδοχή της από τον υφυπουργό. Συνεπώς, ο ισχυρισμός ότι δήθεν συζητήθηκε ερήμην των βουλευτών και ψηφίστηκε λάθρα αποτελεί μέγα ψεύδος, που δυστυχώς διατυπώθηκε αυθαίρετα από κάποιους δημοσιογράφους και δόλια από κάποιους κοινοβουλευτικούς άνδρες. Όμως, με τέτοιου είδους μικροπολιτικούς ισχυρισμούς και ανεύθυνες δηλώσειςπλήττεται το κύρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και όχι ένα αντίπαλο κόμμα ή κάποιοι βουλευτές. Παρόλααυτά εγώ διαγράφηκα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και το Κόμμα διότι δήθεν δεν τήρησα τους κανόνες της διαφάνειας και της δημοσιότητας για την κατάθεση και ψήφιση της επίμαχης τροπολογίας.

Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Γράφτηκε αβασάνιστα, αλλ’ όχι κακοπροαίρετα, στο Τύπο (ΒΗΜΑ της 18-2-07 μεθέμα «Η επιστροφή του Πάχτα» και από την ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 4-3-2007 με θέμα: «Δεκτοί νέοι, ωραίοι και παπανδρεϊκοί»), χωρίς προηγούμενη προσφυγή στα πρακτικά και την απόφαση με αριθ.10735/2005 του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών ότι εγώ αθωώθηκα μόνο και μόνο επειδή δήθεν ικανοποιήθηκε ο συνάδελφός μου κ. Κίρκος από τηνδήλωσή μου ενώπιον του Δικαστηρίου ότι εγώ έβαλα τη δική του υπογραφή στην επίμαχη τροπολογία ή επειδή «ανασκεύασαν οι καταγγέλλοντες». Πρώτον. Τη δήλωση αυτή την έκανα από την πρώτη στιγμή προς πάσα κατεύθυνση και αυτή η δήλωσή μου αποτέλεσε την αιτία της ποινικής δίωξής μου και όχι την αιτία της αθώωσής μου.Όταν έλεγα την αλήθεια, όμως, ποτέ δεν φανταζόμουν ότι ο συνάδελφός και σύντροφός μου κ. Κίρκος θα κατέθετε μήνυση δήθεν κατ΄ αγνώστων για πλαστογραφία. Και μάλιστα ότι θα επέμενε να ζητεί την ποινική μου καταδίκη και τιμωρία και ενώπιον της Ανακριτικής Αρχής και όταν ακόμη τυπικά πληροφορήθηκε το όνομα του «δράστη». Δεύτερον αν η κατάθεση της αλήθειας ενώπιον του Δικαστηρίου θεωρείται «ανασκευή» των καταγγελιών τότε συμφωνώ, διαφορετικά διαμαρτύρομαι για αυθαίρετη διαστρέβλωση του γράμματος και του πνεύματος μιας δικαστικής απόφασης από ανθρώπους που δεν τηνδιάβασαν καθόλου. Όμως το σκεπτικό της απόφασης λέει τα ακόλουθα:
Πρώτον. «Ότι ο κατηγορούμενος (δηλ. εγώ) έχοντας τη διαβεβαίωση του τότε υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας ότι η τροπολογία θα γίνει δεκτή την επανακατέθεσε, με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο που είχε και η αρχική, στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (...) η οποία τελικά συζητήθηκε και ψηφίστηκε στις 21-1-2004.(…) Αν και αρκούσε η υπογραφή του έθεσε στο τέλος του κειμένου αυτής και την υπογραφή των τότε βουλευτών Γεωργίου Κίρκου, Παναγιώτη Κουρουμπλή και Κωνσταντίνου Διαμαντή εν αγνοία τους και χωρίς προηγουμένως να ζητήσει τη συναίνεσή τους. Στην ενέργειά του αυτή αποδείχτηκε ότι προέβη, όχι από δόλο, αλλά επειδή είχε την πεποίθηση της ύπαρξης σιωπηρής συναίνεσης εκ μέρους τους, αφού το κείμενο της τροπολογίας που αυτός είχε καταθέσει είχε το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο που είχε και η αρχική τροπολογία, η οποία έφερε τις υπογραφές των προαναφερομένων βουλευτών.(…) Μάλιστα το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή το κείμενο της τροπολογίας που εισηγήθηκε ο κατηγορούμενος και το οποίο ψηφίστηκε στις 21-1-2004 ήταν πανομοιότυπο με εκείνο της αρχικής τροπολογίας επιβεβαίωσε και ο μηνυτής Γεώργιος Κίρκος, ο οποίος κατέθεσε ότι είχε αποδεχτεί και υποστηρίξει το περιεχόμενο της αρχικής τροπολογίας θέτοντας στο τέλος του κειμένου αυτής την υπογραφή του και κατόπιν κατέληξε συμπεραίνοντας, ότι ο κατηγορούμενος με το να ενεργήσει έτσι όπως ενήργησε «δεν είχε δόλο».
Δεύτερον. Συνεχίζει η απόφαση: «Περί της ελλείψεως δόλου εκ μέρους του κατηγορουμένου κατέθεσαν όλοι οι εξετασθέντες μάρτυρες (κατηγορίας και υπεράσπισης) επιβεβαιώνοντας τα υπό του κατηγορουμένου υποστηριζόμενα. Εξάλλου το γεγονός ότι για την κατάθεση και συζήτηση της τροπολογίας αρκούσε η υπογραφή ενός και μόνο βουλευτή, ενισχύει την κρίση του Δικαστηρίου ότι ο κατηγορούμενος ενήργησε χωρίς δόλο και ότι η ενέργειά του αυτή, όπως κατέθεσαν όλοι οι μάρτυρες, εντάσσεται στα πλαίσια μιας συνηθισμένης καλόπιστης κοινοβουλευτικής πρακτικής, που συνίσταται στο να τίθενται ονόματα και υπογραφές περισσοτέρων του ενός βουλευτών σε μια τροπολογία, δεδομένου ότι η συμμετοχή ενός βουλευτή σε μεγάλο αριθμό τροπολογιών ενισχύει την πολιτική δράση και βελτιώνει την πολιτική του εικόνα».

Τρίτον. Και καταλήγει η απόφαση: « Κατόπιν των ως άνω πραγματικών περιστατικών, περί των οποίων σαφείς είναι οι καταθέσεις όλων των μαρτύρων που εξετάστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, οι οποίες ενισχύονται και από τα αναγνωσθέντα έγγραφα, πλήρως αποδεικνύεται, ότι ο κατηγορούμενος δεν είχε πρόθεση να τελέσει την αποδιδόμενη σ’ αυτόν πράξη που αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας και πρέπει να κηρυχθεί αθώος αυτής ελλείψει δόλου.
Θέλω να πιστεύω ότι η αμετάκλητη αυτή απόφαση της Δικαιοσύνης δεσμεύει ηθικά το Κόμμα μου για την πολιτική μου αποκατάσταση. Φρονώ ότι η άρση της αδικίας πρέπει ναολοκληρωθεί για μέναμε τον ίδιοπανηγυρικό τρόπο, όπως έγινε και η διαγραφή μου. Περιμένω με υπομονή και καρτερία να λειτουργήσουν τα αρμόδια όργανα.

Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Η ανθρώπινη και πολιτική μου μεγαλοψυχία μου επέβαλλε να συγχωρήσω τους συναδέλφους που κατάγγειλαν στα ΜΜΕ ότι κάποιος «άγνωστος» τους πλαστογράφησε την υπογραφή. Τους συγχώρησα αν και είπαν μία αναλήθεια και μία μισή αλήθεια μέσα στον πανικό τους.
Η αναλήθεια ήταν ότι δήθεν δεν γνώριζαν αν υπήρχε τροπολογία και ποιος έβαλε την υπογραφή τους. Η τροπολογία είχε κατατεθεί έξι ημέρες πριν από τη συζήτησή της και όφειλαν να την γνωρίζουν. Και είχαν τη δυνατότητα να αποσύρουν την υπογραφή τους όπως έπραξαν κάποιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.΄ Όπως δεν συγχωρείται άγνοια νόμου για τον απλό πολίτη μετά τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ, έτσι πιστεύω ότι δεν επιτρέπεται να επικαλείται ο βουλευτής άγνοια νομοσχεδίου, τροπολογίας, ερώτησης, επερώτησης και οποιουδήποτε κοινοβουλευτικού εγγράφου μετά από την κατάθεσή του και την διανομή του από την αρμόδια υπηρεσία της Βουλής. Ούτε την ημέρα της συζήτησης και της ψήφισης της τροπολογίας δικαιολογείται άγνοια για την τροπολογία. Αλλά και τις επόμενες δύο ημέρες από την ψήφισή της (ημέρα Τετάρτη) η τροπολογία δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο τύπο της Πέμπτης (22-1-2004) και της Παρασκευής (23-1-2004) με όλα τα ονόματα των «προτεινάντων» βουλευτών και μάλιστα κατά την σειρά των υπογραφών με πρώτο όνομα το δικό μου. Είναι γνωστό σε όλους όσουςπαροικούν την Ιερουσαλήμότι ο πρώτος υπογράφων μια τροπολογία είναι εκείνος που την ετοιμάζει, που βάζει ενδεχομένωςτις υπογραφές συναδέλφων του, που την καταθέτει και την εισηγείται. Εξάλλου οι βουλευτές έχουμε γνωστή διεύθυνση και γνωστά τηλέφωνα. Πριν κάνουν οποιαδήποτε δήλωση στα κανάλια αρκούσε ένα τηλεφώνημά τους για να μάθουν, αν δεν ήξεραν, ποιος έβαλε τις υπογραφές τους.
Η μισή αλήθεια ήταν ότι ναι μεν δεν υπόγραψαν οι ίδιοι την επανακατατεθείσα για τρίτη φορά τροπολογία, όμως θα ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα για όλους μας, αν έλεγαν όλη την αλήθεια, ότι δηλαδή γνώριζαν το περιεχόμενό της καιείχαν υπογράψει οι ίδιοι είτε δι’ άλλου βουλευτή την αρχική όμοια τροπολογία με το περιεχόμενο της οποίας είχαν συμφωνήσει. Δημιούργησαν την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι έπεσαν θύματα ενός αδίστακτου πλαστογράφου που κατάρτισε και κατέθεσε μία τελείως άγνωστη σ’ αυτούς τροπολογία έναντι, Κύριος οίδε, ποίου ανταλλάγματος και σκοτεινής συναλλαγής. Έτσι δημιούργησαν την εντύπωση του σκανδάλου.
Παρόλα όσα συνέβησαν και ειπώθηκαν κατά την δραματική τηλεοπτική τροπή της υπόθεσης το βράδυ της 23-1-2004, ως αποτέλεσμα του πρώτου ιστορικού δείγματος τηλεδίκης μέσα στο ασφυκτικό προεκλογικό κλίμα, δεν κακίζω κανένα συνάδελφό μου. Ο καθένας χρησιμοποίησε κατά το δοκούν το δικό του πολιτικό όπλο άμυνας στον τηλεοπτικό διασυρμό.Σε καταστάσεις πανικού γίνονται λάθη και όλα τα πολιτικά όπλα συγχωρούνται. Το μόνο που δεν συγχωρείται είναι εκείνο το όπλο που καταργεί το καθήκον της αλήθειας. Εγώ πρόκρινα την αλήθεια και πλήρωσα το βαρύ τίμημά της. Αλλά ήταν και η μόνη μου ελπίδα για την τελική δικαίωση.

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Από την πρώτη στιγμή επικρότησα την ενέργειά σας (διαγραφή μας από τις λίστες) ως επιβεβλημένη λόγω προεκλογικής περιόδου και λόγω του βαρέως και ασφυκτικού κλίματος που είχε δημιουργηθεί από τα ΜΜΕ. “ Προέχει το συμφέρον του Κόμματος και ο αγώνας για την νίκη”, είχα δηλώσει και προέτρεψα τους ψηφοφόρους μου να ξεχάσουν το θέμα μου και να αγωνιστούν ψηφίζοντας άλλους άξιους υποψηφίους. Στη συνέντευξη τύπου που δώσατε, το φθινόπωρο στη 71η ΔΕΘ, δηλώσατε επί λέξει: «…Σε μια περίπτωση, όπως ξέρετε, του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ εγώ πήρα πολύ σκληρές αποφάσεις, ίσως να αδίκησα ακόμα και ανθρώπους, αλλά έδρασα άμεσα για να διαφυλάξω την πολιτική ζωή του τόπου και βεβαίως, την ακεραιότητα την οποία θέλουμε εμείς οι πολιτικοί να διαφυλάττουμε ως αξία, τις αξίες της διαφάνειας απέναντι σε οποιαδήποτε υποψία». Πιστεύω ότι μετά την αθωωτική μου απόφαση έχει διαλυθεί κάθε υποψία σε βάρος μου και ότι πρέπει να με κατατάξετε στους ανθρώπους που αδικήθηκαν. Άρα είναι εξίσου επιβεβλημένη η αποκατάστασή μου.

ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

Στην ίδια συνέντευξη σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τη συμμετοχή των διαγραφέντων βουλευτών στους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες εκλογές, άκουσα με ιδιαίτερη ικανοποίηση να δηλώνετε επί λέξει « Σ’ότι αφορά ποιοι θα είναι στους συνδυασμούς γενικά του ΠΑΣΟΚ, έχουμε διαδικασίες, διαδικασίες με βάση το νέο Καταστατικό, τις οποίες εμείς θα τιμήσουμε και μέσα απ’ αυτές τις διαδικασίες θα αξιολογήσουμε και βεβαίως, θα αξιολογηθεί και ο κάθε ένας ξεχωριστά».
Στο νέο Καταστατικό του Κινήματος που είναι και το εσωκομματικό μας Σύνταγμα, διότι προέρχεται από το κυρίαρχο όργανο του Κόμματός μας που είναι το εκάστοτε Συνέδριο, έχει ενσωματωθεί με δική σας εισήγηση που έγινε ομόφωνα αποδεκτή ή διάταξη του άρθρου 50 για την « Ανάδειξη υποψηφίων βουλευτών και ευρωβουλευτών» η οποία στηρίζεται στην πρωτοείσακτη αρχή της συμμετοχικής δημοκρατίας που εσείς ευαγγελίζεστε και εμείς ακολουθούμε (μέλη και φίλοι). Μάλιστα, με ιδιαίτερη υπερηφάνεια πληροφορήθηκα ότι πριν από καιρό έστειλε το Κόμμα σε μετάφραση στους γάλλους σοσιαλιστές το Καταστατικό μας ως υπόδειγμα προς μίμηση και εφαρμογή. Πράγμα που σημαίνει πέραν των άλλων ότι ένα εξαγώγιμο κομματικοπολιτικό προϊόν δεν μπορεί να μη εφαρμόζεται στον τόπο της παραγωγής του.
Η εν λόγω διάταξη με κατηγορηματικό τρόπο ορίζει στην παρ.1 ότι « Για τις θέσεις υποψηφίων βουλευτών διενεργούνται προκριματικές εκλογές στις οποίες συμμετέχουν τα Μέλη και οι Φίλοι του ΠΑΣΟΚ.» Είναι προφανές ότι αυτή η διαδικασία δεν μπορεί ούτε να μην εφαρμοστεί ούτε να καταστρατηγηθεί από κανένα άλλο όργανο διότι θα ήταν υπόλογο για αντικαταστατική συμπεριφορά και ευθεία παραβίαση του κομματικού μας Συντάγματος. Αν δηλαδή κάποιο άλλο όργανο του Κόμματος προαποφασίσει ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι για τις θέσεις των υποψηφίων βουλευτών τότε έχουμε καταστρατήγηση της διάταξης που καθιστά στη συνέχεια περιττή την προκριματική εκλογή. ΄Όμως, με βάση την παραπάνω ρητή και κατηγορηματική δήλωσή σας ότι «θα τιμήσουμε τις διαδικασίες του καταστατικού» δήλωσα και εγώ στην εκλογική μου περιφέρεια των Σερρών, όπου διατηρώ το πολιτικό μου γραφείο εκλεγόμενος επί δεκαπέντε συναπτά έτη (1989-2004) το αυτονόητο, δηλ. ότι θα είμαι υποψήφιος για υποψήφιος βουλευτής στις επόμενες εκλογές και ελπίζω ότι οι φίλοι και τα μέλη του τοπικού ΠΑΣΟΚ θα μου δώσουν την πρόκριση έτσι ώστε ο σερραϊκός λαός να κληθεί στη συνέχεια να αποφασίσει εάν θα πρέπει να με εκλέξει βουλευτή.
Κάποιοι δημοσίευσαν στον τύπο την πληροφορία ότι δήθεν προεξόφλησα την υποψηφιότητά μου επειδή μου κάνατε την τιμή να μου στείλετε ευχετήρια κάρτα τα Χριστούγεννα.. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Απλά θεώρησα την κάρτα σας ως συμβολική απαρχή ενός καλού κλίματος και ως ευγενική απάντηση στη δική μου.Δεν έγραψε όμως και ούτε πρόκειται να σας ενημερώσει κανείς για κάτι πολύ σημαντικότερο που αφορά την πολιτική μου συνείδηση, συνέπεια και δράση κ. Πρόεδρε. Για το ποιος ήταν ο αφανής και πραγματικός πατέρας της μεγάλης ανατροπής στις Σέρρες στις πρόσφατες νομαρχιακές εκλογές με την θριαμβευτική εκλογή του ΝομάρχηΣτέφανου Φωτιάδη. Σεμνύνομαι που αναγκάζομαι να σας το γνωστοποιήσω μ’ αυτόν τον τρόπο. Θέλω πάντα να προσφέρω τα πάντα αθόρυβα και σεμνά στο κόμμα μου και στον τόπο μου χωρίς διάθεση εγωϊστικής αυτοπροβολής. Αλλά, δυστυχώς, είναι ο μόνος τρόπος να μάθετε και γι’ αυτό το θέμα την αλήθεια.
Κλείνω την μακροσκελή και κουραστική επιστολή μου με μία αυτοβιογραφική μνεία. Διετέλεσα μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1974. Βουλευτής από το 1989 έως το 2004 και για επτά χρόνια (1993-2000) υφυπουργός Οικονομίας και Παιδείας. ΄Ημουν από το 1965 στην μαθητική νεολαία της άτυπης κεντροαριστεράς (της Ένωσης Κέντρου) του αείμνηστου πατέρας σας Ανδρέα Παπανδρέου και από τότε παρέμεινα πιστός στη διαχρονικά εξελισσόμενη ιδεολογία της. Τον Ιανουάριο 2004 διαγράφτηκα από τις λίστες των υποψηφίων βουλευτών, από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και από μέλος του Κόμματος. Με την συμμετοχή μου στην ψηφοφορία για την εκλογή σας ως Προέδρου του Κινήματος την ίδια χρονιάέγινα αυτόματα φίλος του ΠΑΣΟΚ. Επιθυμώ και ζητώ την επανεγγραφή μου ωςμέλους του Κόμματος για τυπικούς λόγους. Διότι κατά βάθος και στην ουσία τίποτε δεν μπορεί να σβήσει από τη συνείδησή μου αυτή την ιδιότητα όσο θα υπάρχει ΠΑΣΟΚ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην βουλευτής και υφυπουργός ΠΑΣΟΚ