ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Ιωάννη Ανθόπουλου, πρώην βουλευτή ΠΑΣΟΚ νομού Σερρών

Π Ρ Ο Σ
Τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ
Κοινοποίηση: Μ.Μ.Ε.

Αθήνα 24 Ιουλίου 2007

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,
διατηρώ το δικαίωμα να σας προσφωνώ συντρόφους, παρά το γεγονός ότι τυπικά εξακολουθώ να βρίσκομαι υπό καθεστώς αόριστης αναστολής της ιδιότητας του μέλους ΠΑΣΟΚ από τον Ιανουάριο του 2004. Κι αυτό γιατί ήμουν για τριάντα (30) χρόνια μέλος, δεκαπέντε (15) χρόνια βουλευτής και επτά (7) χρόνια υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ.
Ο λόγος της αναστολής της ιδιότητας του μέλους ήταν η δήθεν μη τήρηση των όρων και προϋποθέσεων διαφάνειας όσον αφορά στη διαδικασία υπογραφής, κατάθεσης και συζήτησης της γνωστής τροπολογίας «Πόρτο-Καρράς». Ειδικότερα, ότι συμπεριφέρθηκα αντιδεοντολογικά, γιατί δήθεν δολίως έθεσα τις υπογραφές συντρόφων, που είχαν προϋπογράψει την επίμαχη τροπολογία, όταν για τρίτη φορά την επανακατέθεσα με την παρακλητική εντολή της τότε κυβέρνησης.
Μετά την πανηγυρική αθώωσή μου με αμετάκλητη απόφαση του Γ΄ Τριμελούς Εφετείου Αθήνας σε πρώτο και τελευταίο βαθμό και αφού περίμενα να συμπληρωθεί και η διετία που προβλέπει το Καταστατικό του Κινήματος υπέβαλα σχετική αίτηση στις 4 Απριλίου 2006, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο του κόμματος και σε όλα τα αρμόδια όργανα για την επανεξέταση της υπόθεσής μου, λόγω νέων στοιχείων, με βάση τα οποία εξέλιπε αναδρομικά ο λόγος της διαγραφής μου.
Πέρασαν δέκα (10) ολόκληροι μήνες χωρίς να συγκληθεί η Επιτροπή Πιστοποίησης και Καταστατικού, η οποία με είχε διαγράψει με απόφασή της ως Επιτροπή Δεοντολογίας το 2004 και δεν έλαβα καμία απάντηση από τους παραλήπτες εκείνης της επιστολής-αίτησης. Μόνο η Νομαρχιακή Επιτροπή Σερρών συνηγόρησε στο αίτημά μου και έκανε θετική εισήγηση στις 23-6-06 χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Στις 7-3-2007 απηύθυνα δεύτερη, αλλ’ αυτή τη φορά, Ανοιχτή Επιστολή στον Πρόεδρο του Κόμματος και σε όλα τα αρμόδια όργανα. Ζητούσα αιτιολογημένα την αποκατάστασή μου ως μέλους και την συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Πέρασαν άλλοι πέντε (5) περίπου μήνες και η δεύτερη επιστολή μου είχε την ίδια τύχη. Ούτε τα όργανα λειτούργησαν ούτε καμία απάντηση μου δόθηκε.
Παρ’ όλα αυτά υπέβαλα νομότυπα την αίτηση για υποψήφιος βουλευτής (με την ιδιότητα του Φίλου του ΠΑΣΟΚ) και το αρμόδιο όργανο (Επιτροπή Πιστοποίησης και Καταστατικού) με πιστοποίησε ως υποψήφιο και απέστειλε το όνομά μου για αξιολόγηση στην Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Σερρών και στην Περιφερειακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ Κεντρικής Μακεδονίας. Είχα θετική αξιολόγηση και από τα δύο όργανα με τον αστερίσκο ότι η περίπτωσή μου κατά άλλα πρέπει να κριθεί από τον Πρόεδρο του Κόμματος.
Αποτελεί αναμφισβήτητο δικαίωμα κάθε μέλους του κόμματος, που διώχθηκε και τιμωρήθηκε πειθαρχικά, μετά την δικαστική δικαίωσή του να επιδιώκει την κομματική του αποκατάσταση. Επίσης είναι αναφαίρετο δικαίωμα ενός πολιτικού, που τιμωρήθηκε αυστηρά για κάτι που δεν έκανε αλλά ψεύτικα και άδικα κατηγορήθηκε και διασύρθηκε, να επιδιώκει να κριθεί από το λαό για την πολιτική του αποκατάσταση. Υπάρχουν ιστορικά προηγούμενα για κάθε περίπτωση.
Είναι εύλογο, να μη μπορώ να αντιληφθώ από τη μία πλευρά την αδικαιολόγητη καθυστέρηση του αρμόδιου κομματικού οργάνου να συγκληθεί και να με αποκαταστήσει ως πλήρες μέλος. Από την άλλη δεν μπορώ να αντιληφθώ με ποιά αιτιολογία ενδεχομένως θα αποκλειστώ από το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στις Σέρρες.
Διότι, όσον αφορά στην κομματική μου αποκατάσταση, ο μέγιστος χρόνος μιας πειθαρχικής τιμωρίας δεν μπορεί να υπερβεί τη διετία χωρίς επανεξέταση του θέματος από την Επιτροπή Πιστοποίησης και Καταστατικού μετά από αίτηση του μέλους τους Κόμματος. Όσον αφορά στην πολιτική μου αποκατάσταση, η τιμωρία του πολιτικού αποκλεισμού για μια τετραετία, είναι πολύ μεγάλη και η αναιτιολόγητη επανάληψή της για μία ακόμη τετραετία θα είναι αβάσταχτα σκληρή και δύο φορές πιο άδικη.
Ποιο είναι το «ασυγχώρητο» πολιτικό λάθος που με καταδικάζει σε ισόβιο αποκλεισμό από το κόμμα μου και τον πολιτικό βίο της χώρας; Αλλά για τα πολιτικά λάθη ο τελικός κριτής είναι πάντα ο λαός. Και εγώ ζητώ, μετά τη δικαστική δικαίωσή μου όσον αφορά στην ηθική διάσταση του «λάθους», να μου δώσετε την ευκαιρία να με κρίνει ο φυσικός μου δικαστής που για τους πολιτικούς δεν είναι άλλος από τον λαό. Εξάλλου θα συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις στον αγώνα για τη νίκη του κόμματός μας, που απαιτεί ομόνοια συντροφική και συσπείρωση αγωνιστική.
Σύντροφοι, απευθύνομαι στη σκέψη και το συναίσθημά σας. Μας ενώνει όχι μόνο η ιδεολογία αλλά και η ιστορία αυτού του Κινήματος. Η ιδεολογία μας στηρίζεται στις αρχές της αλήθειας και του δικαίου που αφενός υπηρετούν το συμφέρον της κοινωνίας και των μελών της και αφετέρου διέπουν τις εσωκομματικές μας σχέσεις. Η ιστορία μας υπαγορεύει να μη ξεχνούμε την προσφορά και τον πρότερο έντιμο πολιτικό βίο του κάθε συντρόφου που αποδεδειγμένα έπεσε θύμα της μόνιμης και διαχρονικής λασπολογίας της δεξιάς και να τον περιβάλλουμε με φιλία, συντροφικότητα και υποστήριξη. Ως ελάχιστη απόδειξη συντροφικότητας, φιλίας και υποστήριξης ζητώ να μου αναγνωρίσετε το αυτονόητο δικαίωμά μου να κριθώ από το λαό στις προσεχείς εκλογές.

Με συντροφικά και φιλικά αισθήματα
Ι. ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ