.jpg)
ΔΕΗ και Κοζάνη
Σύμφωνο συνεργασίας με τη ΔΕΗ: Δεν συμμετέχει η Οικολογική Κίνηση.
Η απαίτηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για νέες μονάδες της ΔΕΗ
κόβει τις γέφυρες συνεργασίας με το οικολογικό κίνημα
Η απαίτηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για νέες μονάδες της ΔΕΗ
κόβει τις γέφυρες συνεργασίας με το οικολογικό κίνημα
-------------------------------------------------------
Συνεδρίασε πρόσφατα το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κοζάνης, παρουσία πολλών μαζικών φορέων με αντικείμενο το «Σύμφωνο συνεργασίας με τη ΔΕΗ».
Η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης, η οποία παραβρέθηκε στη σύσκεψη με δύο μέλη της, ασχολήθηκε με το θέμα αυτό στο τελευταίο Διοικητικό της Συμβούλιο και κατέληξε στα εξής :
1. Η πρωτοβουλία να τεθεί επί τάπητος το θέμα των σχέσεων με τη ΔΕΗ για να διαμορφωθεί ένα λεπτομερές «συμβόλαιο» συμβίωσης χαρακτηρίζεται γενικώς θετική, καθώς και ορισμένα επιμέρους σημεία της εισήγησης.
2. Η διαδικασία της συζήτησης ήταν πολύ χρονοβόρα (μέχρι τις 3 τη νύχτα), γεγονός που οδήγησε σε αρκετές αποχωρήσεις μετά το πρώτο τρίωρο. Σ’ αυτό συνετέλεσαν η γνωστή λογική της ατέρμονης προβολής των διαφόρων παραγόντων και αρχόντων, η χαλαρή διαδικασία του προεδρείου, και η συνήθης πρακτική να λέει ο καθένας - πέραν εξαιρέσεων- «τον πόνο του»
3. Όσον αφορά στην ουσία του θέματος, η κεντρική κατεύθυνση του Νομαρχιακού Συμβουλίου ήταν να πετύχουμε περισσότερα οικονομικά ανταλλάγματα και να μειώσουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, χωρίς όμως να αμφισβητήσουμε το ενεργειακό μοντέλο της ΔΕΗ και τη μονομερή στήριξη στο λιγνίτη. Δηλαδή να μην αμφισβητήσουμε και να μην ανατρέψουμε αυτές ακριβώς τις αιτίες οι οποίες μας οδήγησαν στην σημερινή περιβαλλοντική υποβάθμιση και στη μαύρη πρωτιά σε όλη την Ευρώπη : είμαστε ο νομός που έχει τα δυο πιο ρυπογόνα εργοστάσια από πλευράς εκπομπών CO2 (Άγιος Δημήτριος και Καρδιά). Για άλλη μια φορά το Νομαρχιακό Συμβούλιο και οι κυριότεροι μαζικοί φορείς επανέλαβαν την ανιστόρητη θέση τους να ζητήσουμε νέες μονάδες της ΔΕΗ στη θέση των παλιών, δηλαδή να συνεχίσουμε την σοβαρή εξάρτηση από το λιγνίτη και τις –ασταμάτητες- επεκτάσεις των ορυχείων και το ξερίζωμα των χωριών. Να υποβληθούμε λοιπόν σε νέες θυσίες στο βωμό του κάρβουνου και της βρώμικης ενέργειας, αντί να σχεδιάσουμε ένα προσεκτικό πρόγραμμα απεξάρτησης από το λιγνίτη, βασισμένο στην ήπια ανάπτυξη και στις «πράσινες επενδύσεις», οι οποίες δημιουργούν πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας. Ιδιαίτερα λυπηρό είναι το γεγονός ότι η πρόταση για ίδρυση νέων λιγνιτικών μονάδων διατυπώθηκε σε ξεχωριστό ψήφισμα, το οποίο ψήφισαν ΟΜΟΦΩΝΑ όλες οι παρατάξεις, ακόμη κι αυτές που διατείνονται ότι είναι υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
4. Στο σημείο αυτό πρέπει να υπενθυμίσουμε
· ότι από το 1950 μέχρι σήμερα έχουν υπερδιπλασιαστεί οι καρκίνοι, ενώ τα ποσοστά θανάτων από εγκεφαλικά – καρδιακά έγιναν 20 φορές περισσότερα !
· ότι οι εκπομπές του Αγ. Δημητρίου και του AHΣ Καρδιάς σε CO2 ισοδυναμούν με εκείνες 6.000.000 αυτοκινήτων !!
· ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση φιγουράρουμε μαζί με τους Πορτογάλους στην 1η θέση των πιο βρώμικων ενεργειακά χωρών και έχουμε αυξήσει περισσότερο από κάθε άλλο τις εκπομπές του CO2 (30 % σε σχέση 1990)
· ότι η απεξάρτηση από το λιγνίτη δεν σημαίνει το κλείσιμο όλων των μονάδων, (όπως σκόπιμα διαδίδεται), αλλά ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα μετάβασης στη μεταλιγνιτική περίοδο, με επενδύσεις ανάταξης του φυσικού κεφαλαίου της περιοχής και δημιουργίας νέων, καθαρών θέσεων εργασίας.
· ότι πρέπει κάποτε σαν τοπική κοινωνία να αποκτήσουμε ένα άλλο όραμα, εκτός από μια θέση στη ΔΕΗ
5. Όσον αφορά στα υπόλοιπα σημεία του «Συμφώνου Συνεργασίας με τη ΔΕΗ» έχουμε να καταθέσουμε τις εξής διαφωνίες:
ΝΕΡΑ
Τα νερά που αντλούνται από την εξόρυξη πρέπει να χρησιμοποιηθούν ή για τον εμπλουτισμό των υπογείων υδροφορέων (μελέτη Κουμαντάκη) ή για να ενισχύσουν τη Βεγορίτιδα μέσω του πολύπαθου Σουλού. Η νοοτροπία της κατασκευής αλλεπάλληλων αρδευτικών και η διαιώνιση μιας υδροβόρας γεωργίας σε μια λεκάνη, που είναι ελλειμματική σε νερά, πρέπει επιτέλους να εγκαταλειφθεί.
Το «υδατικό τέλος» είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό της κατανάλωσης, μπορεί όμως να οδηγήσει και στην αύξηση της με τη λογική της αντιπαροχής («Πληρώνω και παίρνω όσο νερό θέλω»). Η πρόταση πρέπει να επανεξεταστεί σοβαρά και να ενσωματωθεί οπωσδήποτε το περιβαλλοντικό κόστος της χρήσης του νερού. Το κριτήριο πρέπει να είναι η εξοικονόμηση νερού κι όχι η… κερδοφορία από τη σπατάλη του!
Φράγμα Ιλαρίωνα. Κάπως αργά θυμηθήκαμε την εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων. Ήδη το πανέμορφο, παραποτάμιο δάσος των «Αναβρυκών» εκτελέστηκε, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση από το Νομαρχιακό Συμβούλιο.
Τεχνητές λίμνες μέσα στα Ορυχεία. Συμφωνούμε με τη λογική ότι «το υγρό στοιχείο θα πρέπει να αποτελεί το 10-15 % των αποκατεστημένων εδαφών». Γιατί όμως κανείς δεν αντέδρασε όταν η ΔΕΗ το 2004 μπάζωσε μια μεγάλη τεχνητή λίμνη όγκου 6.000.0000 κυβικών μέτρων (!) μέσα στα ορυχεία ; Καλές οι περιβαλλοντικές διακηρύξεις, αλλά συνήθως τις ξεχνάμε όταν «οι ανάγκες της παραγωγής» το επιβάλουν….
ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ προς την τοπική κοινωνία.
Τέλος λιγνίτη. Συμφωνούμε, αλλά γιατί πρέπει να ψάχνουμε για νέες ορολογίες και θεσμικά πλαίσια ; Να ζητήσουμε να επιβληθεί και να αποδοθεί στην τοπική κοινωνία, ο φόρος στερεών καυσίμων, τον οποίο η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε και στη συνέχεια κατάργησε, κάτω από τις πιέσεις της ΔΕΗ, των συνδικαλιστών και των ιδιωτών που ενδιαφέρονται να μπουν στη λιγνιτοπαραγωγή.
Χαμηλά τιμολόγια ρεύματος για κάποιες χρήσεις. Όχι !. Η εμπειρία από ανάλογες τιμολογιακές πολιτικές είναι αρνητική, διότι η επιδοτούμενη κιλοβατώρα αυξάνει την κατανάλωση ρεύματος και ακυρώνει τις πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας. (Πχ η επιδότηση του ρεύματος στο προσωπικό της ΔΕΗ παλιότερα οδήγησε στην υπερβολική χρήση των θερμοσυσσωρευτών, μια λύση ενεργειακά εγκληματική, με πολύ χαμηλό βαθμό απόδοσης). Αν θέλουμε να επιδοτήσει η ΔΕΗ κάποιες δραστηριότητες μπορούμε να βρούμε άλλους τρόπους, ενεργειακά ακίνδυνους.
Ειδικό τέλος ανά λιγνιτικό MW που «σβήνει». Η διεκδίκηση αυτή απορρέει από τη μακρόχρονη κατανάλωση μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων (νερό, λιγνίτης, έδαφος), οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να παράγει το ρεύμα η ΔΕΗ. Το αίτημα αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται στο «Σύμφωνο», διότι οι συντάκτες του προφανώς δεν επιθυμούν επ’ ουδενί τον περιορισμό των 4400 λιγνιτικών MW.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ
Απουσιάζουν από το «Σύμφωνο» ρεαλιστικές προτάσεις της Οικολογικής Κίνησης, που κατατέθηκαν πολλές φορές δημοσίως και θα μπορούσαν να περιορίσουν τα επεισόδια ρύπανσης. Επαναλαμβάνουμε τις βασικότερες από αυτές επιγραμματικά :
Πρόληψη και πρόγνωση των επεισοδίων ρύπανσης. Ενώ υπάρχει η τεχνογνωσία για να γίνει κάτι τέτοιο εμείς περιοριζόμαστε σε μια καταγραφή και μάλιστα ελλιπή. Με βάση τις μετεωρολογικές προβλέψεις, μπορούμε να προλάβουμε σε ορισμένες περιπτώσεις τα επεισόδια ρύπανσης και να μειώσουμε τη ρύπανση
Κράτηση ρυπογόνων μονάδων. Η συστηματική υπέρβαση των ορίων εκπομπών σε μια προκαθορισμένη και ρεαλιστική βάση αποδεκτή και από τη ΔΕΗ (πχ για 20 ώρες συνεχή υπέρβαση κατά 50% του ορίου) πρέπει να αποτελεί έκτακτη αιτία κράτησης της μονάδας εκτός λειτουργίας.
Επιδημιολογική μελέτη Να μπει και η ΔΕΗ στο «χορό» και να συμβάλει στη χρηματοδότηση μιας πλήρους μελέτης επιπτώσεων στην υγεία, την οποία θα αναθέσει η Νομαρχία και θα επιβλέψει Επιτροπή Επιστημόνων διεθνούς κύρους .
Φυσικό αέριο. Να ξανατεθεί το θέμα επί τάπητος και να αιτηθεί σε πρώτη φάση η χρήση του ως καύσιμο έναυσης, αντί του ρυπογόνου πετρελαίου.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα το Διοικητικό Συμβούλιο της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης αποφάσισε τα εξής :
Να δημοσιεύσει τις διαφωνίες και τις παρατηρήσεις του στο «Σύμφωνο συνεργασίας με τη ΔΕΗ» και να τις κοινοποιήσει στο Νομαρχιακό Συμβούλιο
Να μη συμμετάσχει στο «Σύμφωνο συνεργασίας», εάν δεν αποσυρθεί το απαράδεκτο αίτημα για εγκατάσταση νέων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ
Να καλέσει τις οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις του νομού και ειδικά εκείνες των πληττόμενων περιοχών να πάρουν θέση εναντίον του ψηφίσματος του Νομαρχιακού συμβουλίου, που ζητά κι άλλες μονάδες της ΔΕΗ.
Να απευθύνει έκκληση σε όσους φορείς, Δήμους, σωματεία, επιστημονικούς πολιτιστικούς, ορειβατικούς συλλόγους και νεολαιίστικες οργανώσεις να συνταχτούν στον αγώνα αυτόν του οικολογικού κινήματος
Να προχωρήσει στη συλλογή υπογραφών από τους πολίτες εναντίον των νέων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ
ΟΧΙ στις νέες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, που μας απομακρύνουν από το δρόμο
· των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας,
· της ήπιας ανάπτυξης,
· της προστασίας του περιβάλλοντος και της ζωής μας.
Η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης, η οποία παραβρέθηκε στη σύσκεψη με δύο μέλη της, ασχολήθηκε με το θέμα αυτό στο τελευταίο Διοικητικό της Συμβούλιο και κατέληξε στα εξής :
1. Η πρωτοβουλία να τεθεί επί τάπητος το θέμα των σχέσεων με τη ΔΕΗ για να διαμορφωθεί ένα λεπτομερές «συμβόλαιο» συμβίωσης χαρακτηρίζεται γενικώς θετική, καθώς και ορισμένα επιμέρους σημεία της εισήγησης.
2. Η διαδικασία της συζήτησης ήταν πολύ χρονοβόρα (μέχρι τις 3 τη νύχτα), γεγονός που οδήγησε σε αρκετές αποχωρήσεις μετά το πρώτο τρίωρο. Σ’ αυτό συνετέλεσαν η γνωστή λογική της ατέρμονης προβολής των διαφόρων παραγόντων και αρχόντων, η χαλαρή διαδικασία του προεδρείου, και η συνήθης πρακτική να λέει ο καθένας - πέραν εξαιρέσεων- «τον πόνο του»
3. Όσον αφορά στην ουσία του θέματος, η κεντρική κατεύθυνση του Νομαρχιακού Συμβουλίου ήταν να πετύχουμε περισσότερα οικονομικά ανταλλάγματα και να μειώσουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, χωρίς όμως να αμφισβητήσουμε το ενεργειακό μοντέλο της ΔΕΗ και τη μονομερή στήριξη στο λιγνίτη. Δηλαδή να μην αμφισβητήσουμε και να μην ανατρέψουμε αυτές ακριβώς τις αιτίες οι οποίες μας οδήγησαν στην σημερινή περιβαλλοντική υποβάθμιση και στη μαύρη πρωτιά σε όλη την Ευρώπη : είμαστε ο νομός που έχει τα δυο πιο ρυπογόνα εργοστάσια από πλευράς εκπομπών CO2 (Άγιος Δημήτριος και Καρδιά). Για άλλη μια φορά το Νομαρχιακό Συμβούλιο και οι κυριότεροι μαζικοί φορείς επανέλαβαν την ανιστόρητη θέση τους να ζητήσουμε νέες μονάδες της ΔΕΗ στη θέση των παλιών, δηλαδή να συνεχίσουμε την σοβαρή εξάρτηση από το λιγνίτη και τις –ασταμάτητες- επεκτάσεις των ορυχείων και το ξερίζωμα των χωριών. Να υποβληθούμε λοιπόν σε νέες θυσίες στο βωμό του κάρβουνου και της βρώμικης ενέργειας, αντί να σχεδιάσουμε ένα προσεκτικό πρόγραμμα απεξάρτησης από το λιγνίτη, βασισμένο στην ήπια ανάπτυξη και στις «πράσινες επενδύσεις», οι οποίες δημιουργούν πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας. Ιδιαίτερα λυπηρό είναι το γεγονός ότι η πρόταση για ίδρυση νέων λιγνιτικών μονάδων διατυπώθηκε σε ξεχωριστό ψήφισμα, το οποίο ψήφισαν ΟΜΟΦΩΝΑ όλες οι παρατάξεις, ακόμη κι αυτές που διατείνονται ότι είναι υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
4. Στο σημείο αυτό πρέπει να υπενθυμίσουμε
· ότι από το 1950 μέχρι σήμερα έχουν υπερδιπλασιαστεί οι καρκίνοι, ενώ τα ποσοστά θανάτων από εγκεφαλικά – καρδιακά έγιναν 20 φορές περισσότερα !
· ότι οι εκπομπές του Αγ. Δημητρίου και του AHΣ Καρδιάς σε CO2 ισοδυναμούν με εκείνες 6.000.000 αυτοκινήτων !!
· ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση φιγουράρουμε μαζί με τους Πορτογάλους στην 1η θέση των πιο βρώμικων ενεργειακά χωρών και έχουμε αυξήσει περισσότερο από κάθε άλλο τις εκπομπές του CO2 (30 % σε σχέση 1990)
· ότι η απεξάρτηση από το λιγνίτη δεν σημαίνει το κλείσιμο όλων των μονάδων, (όπως σκόπιμα διαδίδεται), αλλά ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα μετάβασης στη μεταλιγνιτική περίοδο, με επενδύσεις ανάταξης του φυσικού κεφαλαίου της περιοχής και δημιουργίας νέων, καθαρών θέσεων εργασίας.
· ότι πρέπει κάποτε σαν τοπική κοινωνία να αποκτήσουμε ένα άλλο όραμα, εκτός από μια θέση στη ΔΕΗ
5. Όσον αφορά στα υπόλοιπα σημεία του «Συμφώνου Συνεργασίας με τη ΔΕΗ» έχουμε να καταθέσουμε τις εξής διαφωνίες:
ΝΕΡΑ
Τα νερά που αντλούνται από την εξόρυξη πρέπει να χρησιμοποιηθούν ή για τον εμπλουτισμό των υπογείων υδροφορέων (μελέτη Κουμαντάκη) ή για να ενισχύσουν τη Βεγορίτιδα μέσω του πολύπαθου Σουλού. Η νοοτροπία της κατασκευής αλλεπάλληλων αρδευτικών και η διαιώνιση μιας υδροβόρας γεωργίας σε μια λεκάνη, που είναι ελλειμματική σε νερά, πρέπει επιτέλους να εγκαταλειφθεί.
Το «υδατικό τέλος» είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό της κατανάλωσης, μπορεί όμως να οδηγήσει και στην αύξηση της με τη λογική της αντιπαροχής («Πληρώνω και παίρνω όσο νερό θέλω»). Η πρόταση πρέπει να επανεξεταστεί σοβαρά και να ενσωματωθεί οπωσδήποτε το περιβαλλοντικό κόστος της χρήσης του νερού. Το κριτήριο πρέπει να είναι η εξοικονόμηση νερού κι όχι η… κερδοφορία από τη σπατάλη του!
Φράγμα Ιλαρίωνα. Κάπως αργά θυμηθήκαμε την εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων. Ήδη το πανέμορφο, παραποτάμιο δάσος των «Αναβρυκών» εκτελέστηκε, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση από το Νομαρχιακό Συμβούλιο.
Τεχνητές λίμνες μέσα στα Ορυχεία. Συμφωνούμε με τη λογική ότι «το υγρό στοιχείο θα πρέπει να αποτελεί το 10-15 % των αποκατεστημένων εδαφών». Γιατί όμως κανείς δεν αντέδρασε όταν η ΔΕΗ το 2004 μπάζωσε μια μεγάλη τεχνητή λίμνη όγκου 6.000.0000 κυβικών μέτρων (!) μέσα στα ορυχεία ; Καλές οι περιβαλλοντικές διακηρύξεις, αλλά συνήθως τις ξεχνάμε όταν «οι ανάγκες της παραγωγής» το επιβάλουν….
ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ προς την τοπική κοινωνία.
Τέλος λιγνίτη. Συμφωνούμε, αλλά γιατί πρέπει να ψάχνουμε για νέες ορολογίες και θεσμικά πλαίσια ; Να ζητήσουμε να επιβληθεί και να αποδοθεί στην τοπική κοινωνία, ο φόρος στερεών καυσίμων, τον οποίο η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε και στη συνέχεια κατάργησε, κάτω από τις πιέσεις της ΔΕΗ, των συνδικαλιστών και των ιδιωτών που ενδιαφέρονται να μπουν στη λιγνιτοπαραγωγή.
Χαμηλά τιμολόγια ρεύματος για κάποιες χρήσεις. Όχι !. Η εμπειρία από ανάλογες τιμολογιακές πολιτικές είναι αρνητική, διότι η επιδοτούμενη κιλοβατώρα αυξάνει την κατανάλωση ρεύματος και ακυρώνει τις πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας. (Πχ η επιδότηση του ρεύματος στο προσωπικό της ΔΕΗ παλιότερα οδήγησε στην υπερβολική χρήση των θερμοσυσσωρευτών, μια λύση ενεργειακά εγκληματική, με πολύ χαμηλό βαθμό απόδοσης). Αν θέλουμε να επιδοτήσει η ΔΕΗ κάποιες δραστηριότητες μπορούμε να βρούμε άλλους τρόπους, ενεργειακά ακίνδυνους.
Ειδικό τέλος ανά λιγνιτικό MW που «σβήνει». Η διεκδίκηση αυτή απορρέει από τη μακρόχρονη κατανάλωση μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων (νερό, λιγνίτης, έδαφος), οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να παράγει το ρεύμα η ΔΕΗ. Το αίτημα αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται στο «Σύμφωνο», διότι οι συντάκτες του προφανώς δεν επιθυμούν επ’ ουδενί τον περιορισμό των 4400 λιγνιτικών MW.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ
Απουσιάζουν από το «Σύμφωνο» ρεαλιστικές προτάσεις της Οικολογικής Κίνησης, που κατατέθηκαν πολλές φορές δημοσίως και θα μπορούσαν να περιορίσουν τα επεισόδια ρύπανσης. Επαναλαμβάνουμε τις βασικότερες από αυτές επιγραμματικά :
Πρόληψη και πρόγνωση των επεισοδίων ρύπανσης. Ενώ υπάρχει η τεχνογνωσία για να γίνει κάτι τέτοιο εμείς περιοριζόμαστε σε μια καταγραφή και μάλιστα ελλιπή. Με βάση τις μετεωρολογικές προβλέψεις, μπορούμε να προλάβουμε σε ορισμένες περιπτώσεις τα επεισόδια ρύπανσης και να μειώσουμε τη ρύπανση
Κράτηση ρυπογόνων μονάδων. Η συστηματική υπέρβαση των ορίων εκπομπών σε μια προκαθορισμένη και ρεαλιστική βάση αποδεκτή και από τη ΔΕΗ (πχ για 20 ώρες συνεχή υπέρβαση κατά 50% του ορίου) πρέπει να αποτελεί έκτακτη αιτία κράτησης της μονάδας εκτός λειτουργίας.
Επιδημιολογική μελέτη Να μπει και η ΔΕΗ στο «χορό» και να συμβάλει στη χρηματοδότηση μιας πλήρους μελέτης επιπτώσεων στην υγεία, την οποία θα αναθέσει η Νομαρχία και θα επιβλέψει Επιτροπή Επιστημόνων διεθνούς κύρους .
Φυσικό αέριο. Να ξανατεθεί το θέμα επί τάπητος και να αιτηθεί σε πρώτη φάση η χρήση του ως καύσιμο έναυσης, αντί του ρυπογόνου πετρελαίου.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα το Διοικητικό Συμβούλιο της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης αποφάσισε τα εξής :
Να δημοσιεύσει τις διαφωνίες και τις παρατηρήσεις του στο «Σύμφωνο συνεργασίας με τη ΔΕΗ» και να τις κοινοποιήσει στο Νομαρχιακό Συμβούλιο
Να μη συμμετάσχει στο «Σύμφωνο συνεργασίας», εάν δεν αποσυρθεί το απαράδεκτο αίτημα για εγκατάσταση νέων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ
Να καλέσει τις οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις του νομού και ειδικά εκείνες των πληττόμενων περιοχών να πάρουν θέση εναντίον του ψηφίσματος του Νομαρχιακού συμβουλίου, που ζητά κι άλλες μονάδες της ΔΕΗ.
Να απευθύνει έκκληση σε όσους φορείς, Δήμους, σωματεία, επιστημονικούς πολιτιστικούς, ορειβατικούς συλλόγους και νεολαιίστικες οργανώσεις να συνταχτούν στον αγώνα αυτόν του οικολογικού κινήματος
Να προχωρήσει στη συλλογή υπογραφών από τους πολίτες εναντίον των νέων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ
ΟΧΙ στις νέες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, που μας απομακρύνουν από το δρόμο
· των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας,
· της ήπιας ανάπτυξης,
· της προστασίας του περιβάλλοντος και της ζωής μας.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ
No comments:
Post a Comment