ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ

Από http://hassapis-peter.blogspot.com

Από όλους πια δημόσια διαπιστώνεται ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει εισέλθει σε
βαθιά κρίση.
Πρέπει όμως να κατανοήσουμε, ότι η πολύπλευρη κρίση του πολιτικού μας συστήματος οφείλεται σε δυσλειτουργία βασικών πολιτικών θεσμών. Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουμε αυτό τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσουμε να αναζητούμε λύσεις.
Επειδή στην καρδιά του όλου πολιτικού συστήματος είναι το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, θα πρέπει να γίνει μία γενναία επέμβαση σε επίπεδο συνταγματικών θεσμών. Μια Αλλαγή με «Α» κεφαλαίο, προς μια πιο δημοκρατική κατεύθυνση, διαφορετικά δεν γίνεται τίποτα, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Μια επέμβαση που ως στόχο θα έχει την ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ της πολιτικής εξουσίας από τα χέρια της κατεστημένης πολιτικής ολιγαρχίας προς τα χέρια των απλών πολιτών.
Αυτή η αναδιανομή θα λειτουργήσει επιπλέον και ως αντίδοτο στη σημερινή παγκοσμιοποίηση, η οποία θα συνεχίσει να κάνει τα απλά άτομα ακόμα πιο αδύναμα οικονομικά, ενισχύοντάς τα με πολιτική δύναμη και επομένως δυνατότητα επέμβασης για καθορισμό της τύχης τους.
Βασικότερες αλλαγές που πρέπει να γίνουν είναι:
ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ
1. Κατάργηση της διαρχίας Πρωθυπουργού και Προέδρου της Δημοκρατίας.
2. Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα είναι ταυτόχρονα και Αρχηγός της Κυβέρνησης (Προεδρική Δημοκρατία) κατευθείαν από όλους τους πολίτες με απόλυτη πλειοψηφία. Δηλαδή συμμετοχή του απλού πολίτη στην άμεση εκλογή του Κυβερνήτη της Χώρας, ο οποίος και θα εκλέγεται με απόλυτη πλειοψηφία και δεν θα αποτελεί τον εκλεκτό της μειοψηφίας του εκλογικού σώματος, όπως είναι σήμερα.
3. Φυσικά σταθερή και προκαθορισμένη ημέρα εκλογών κάθε 4 χρόνια για πολιτική σταθερότητα και αποφυγή εκλογικών αιφνιδιασμών και πολιτικών παιχνιδιών.
4. Εκλογή του ίδιου προσώπου μόνο για δύο θητείες στο ανώτατο αξίωμα.
Οι αλλαγές αυτές θα έχουν ως αποτέλεσμα την αποδέσμευση του Κυβερνήτη της χώρας από πολιτικές εξαρτήσεις και πιέσεις και την αφοσίωσή του στην επίλυση
ζωτικών προβλημάτων της κοινωνίας μας.

5. Ασυμβίβαστο της ιδιότητας του βουλευτή με εκείνη του υπουργού.
6. Σύστημα εκλογής βουλευτών η απλή αναλογική, καθόσον δεν θα υπάρχει ανάγκη ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Οι αλλαγές αυτές αφενός θα σπάσουν τις αμοιβαίες εξαρτήσεις μεταξύ του Αρχηγού της Κυβέρνησης και των βουλευτών και αφετέρου θα σπάσουν την αλυσίδα του ρουσφετιού. Το δε σύστημα της απλής αναλογικής αφενός θα οδηγήσει στην πλήρη και ανόθευτη εκπροσώπηση του λαού μέσα στη λαϊκή αντιπροσωπεία, αφετέρου θα οδηγήσει στην ψήφιση εκείνων των νόμων που θα έχουν την αποδοχή της κοινωνικής πλειοψηφίας.
7. Εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από το φυσικό της χώρο και όχι διορισμός της από την κυβέρνηση.
Τα ανωτέρω συνεπάγονται ταυτόχρονα και πλήρη διάκριση των τριών εξουσιών και όχι αλληλοεπικάλυψή τους.
ΝΟΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ1. Εκλογή του αρχηγού του κάθε κόμματος από τα απλά μέλη του κόμματος.
2. Υποχρεωτική διαδικασία επανεκλογής των αποτυχόντων στις εκλογές αρχηγών των κομμάτων.
3. Εκλογή των υποψηφίων βουλευτών από τα μέλη της κομματικής βάσης και όχι διορισμός τους από την κομματική ηγεσία.
4. Εκλογή όλων των υποψηφίων νομαρχών, δημάρχων κ.λ.π. από τα κομματικά μέλη.
5. Εκλογή όλων των κομματικών οργάνων από τα κομματικά μέλη και όχι διορισμός τους από την ηγεσία.
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
1. Εκλογή των νομαρχών, δημάρχων και αργότερα και περιφερειαρχών από όλους τους πολίτες με άμεση ψηφοφορία και με απόλυτη πλειοψηφία και όχι με 42%.
2. Εκλογή των νομαρχιακών, δημοτικών κ.λ.π. συμβουλίων με το σύστημα της απλής αναλογικής και όχι ο εκλεγμένος τοπικός άρχοντας να "παίρνει" και την πλειοψηφία του αντίστοιχου συμβουλίου.
3. Μεταβίβαση στην τοπική αυτοδιοίκηση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων και αυτονομία οικονομικών πόρων.
4. Εκλογή πολιτικού προϊσταμένου της εισαγγελίας του κάθε νομού από τους απλούς πολίτες.
5. Εκλογή πολιτικού προϊσταμένου της αστυνομίας κάθε νομού από τους απλούς πολίτες.ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
Δεν απαιτείται καμία αλλαγή. Οι πιο πάνω αλλαγές, αυτόματα θα αφήσουν αυτόνομο και ακηδεμόνευτο το συνδικαλιστικό και φοιτητικό κίνημα να βρει τις δικές του ισορροπίες και να επιτελέσει το σκοπό του, που είναι η προάσπιση των συμφερόντων της τάξης που εκπροσωπεί.
Φυσικά τέτοιου είδους προτάσεις δεν πρόκειται ποτέ να ακουστούν ούτε από τα ΜΜΕ, γιατί απλά δεν θέλουν να χάσουν την επιρροή τους πάνω στην πολιτική εξουσία, ούτε από τους εκπροσώπους, κύρια του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία), γιατί απλά δεν θέλουν να εξαφανισθούν τα κατ’ επάγγελμα πολιτικά στελέχη που απαρτίζουν τις συγκεκριμένες κομματικές ολιγαρχίες και οι απόγονοί τους από την πολιτική.