ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑΣΟΚ

= ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ.
ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ «ΑΝΟΙΧΤΟ» ΚΟΜΜΑ.

Σιναπίδης Στέφανος
Μέλος της Ν.Ο.Ε.Σ. Έβρου

Ο προσυνεδριακός διάλογος που διεξάγεται τις τελευταίες μέρες στις Ν.Ο.Ε.Σ. και ειδικά στην περιοχή μου, στον Νομό Έβρου, δεν πραγματοποιείται με τις καλύτερες προϋποθέσεις, όσον αφορά, τόσο την ευρύτητα συμμετοχής των φιλικά προσκείμενων πολιτών του κεντροαριστερού χώρου, όσο και την παραγωγή πραγματικού διαλόγου και ειδικά κατάθεσης πρακτικών προτάσεων προσαρμοσμένων στις τοπικές συνθήκες κάθε περιοχής, για την έξοδο από την κρίση αξιοπιστίας και εναλλακτικής πρότασης, που κατά βάση πλήττει το ΠΑΣΟΚ τόσο πανελλαδικά αλλά και ειδικά στον Νομό Έβρου.
Η προχειρότητα με την οποία διοργανώθηκε ο προσυνεδριακός διάλογος στον Νομό Έβρου, και ειδικά στον Βόρειο Έβρο, πλήττει την σοβαρότητα των μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ και αντί να οδηγήσει σε αφύπνιση και συσπείρωση των τοπικών κοινωνικών εφεδρειών της δημοκρατικής παράταξης που τελούν εν υπνώσει, (τις οποίες πρέπει επιτέλους να προσελκύσει να πείσει και να οργανώσει), αντίθετα περιχαρακώνεται στους ίδιους τοπικούς μηχανισμούς και πρόσωπα κάνοντας μία απλή αριθμητική καταμέτρηση.
Στον τοπικό προσυνεδριακό διάλογο έλειπε τόσο η ατζέντα των γενικών αλλά και των τοπικών θεμάτων που έπρεπε να συζητηθούν, αλλά απουσίαζε και η γραπτή ατζέντα των προσυνεδριακών (70+1) θέσεων. Η δικαιολογία ότι αυτά ευρίσκονται στο διαδίκτυο απομονώνει όλη εκείνη την γκάμα των μελών που δεν έχουν την γνώση της χρήσης και πρόσβασης του διαδικτύου.
Ένα μεγάλο οργανωτικό λάθος που έγινε στον Νομό Έβρου, αλλά πιθανόν και σε άλλες περιοχές, ήταν ότι χάθηκε η ευκαιρία να χρησιμοποιηθεί ο προσυνεδριακός διάλογος σαν ένα μέσο για να επιδειχθεί στην τοπική κοινωνία των Επαρχιών του Νομού μας και ειδικά του Κεντρικού και Βορείου Έβρου (όπου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και στις εκλογικές αναμετρήσεις υπερισχύει κατά κράτος η συντηρητική παράταξη και κατατροπώνεται η προοδευτική), ότι υπάρχει μία άλλη στιβαρή και σοβαρή εναλλακτική πρόταση επίλυσης των τοπικών και συλλογικών προβλημάτων τους.
Αντί να γίνουμε και να παραμείνουμε πρώτο θέμα συζητήσεων στην τοπική κοινωνία, περάσαμε στα «ψιλά» των εφημερίδων.
Έτσι οι συναντήσεις αντί να γίνουν πεδίο γόνιμου διαλόγου και διείσδυσης στην ευρύτερη κοινωνική δεξαμενή των νέων και των εν δυνάμει ψηφοφόρων της περιοχής, κατέληξαν να εξελιχθούν σε κλειστές συγκεντρώσεις γκρίνιας και διαπιστώσεων με κεντρικό ερώτημα «γιατί δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να πείσει να ανακάμψει και να νικήσει». Μόνο που η εσωτερική γκρίνια δεν παράγει ούτε δημιουργεί πολιτική όπως νοείται η πολιτική με την πραγματική έννοια του όρου, σαν δηλ. την διευθέτηση των προβλημάτων της «πόλης»-κοινωνίας.
Η έλλειψη δημοσιότητας και μαζικής πληροφόρησης των ντόπιων κατοίκων, για τις προσυνεδριακές διεργασίες στον Νομό Έβρου οδήγησαν σε αδυναμία να πραγματοποιηθεί ένας ανοιχτός διάλογος με του δυσαρεστημένους πολίτες από την σημερινή κακή πολιτική που εφαρμόζεται, γεγονός που θα οδηγούσε σε μία διείσδυση στους κατοίκους της τοπικής κοινωνίας και θα έδινε σε αυτούς μια άλλη προοπτική.
Επίσης θα έδινε και ένα άλλο μήνυμα στον χώρο της Τοπική Αυτοδιοίκησης των συντηρητικών Δήμων Διδυμοτείχου, Ορφέως, Μεταξάδων, Σουφλίου, Ορεστιάδας (που έχουν από καιρού διεμβολίσει τον τοπικό χώρο του ΠΑΣΟΚ μέσω της μεθόδου συναλλαγής ντόπιων υιοθετημένων στελεχών-γενίτσαρων της πολιτικής) πως οι συγκεκριμένοι Δήμοι είναι δυνατόν να κατακτηθούν και από άλλους υποψηφίους του κεντροαριστερού χώρου. Και είναι πασίγνωστο πως η νίκη στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί παντού και πάντα πρόκριμα για την νίκη και στις βουλευτικές εκλογές.
Αυτό το αξίωμα έχει ξεχαστεί εδώ και καιρό, εκούσια , από κάποιους στον Νομό Έβρου, όπου για ιδιοτελείς λόγους, μικρά και μεσαία στελέχη συναλλάσσονται στις εκλογές των Δήμων συνεργαζόμενοι ευθέως και πλαγίως με καθαρά κομματικούς εγκάθετους της Νέας Δημοκρατίας, παρασύροντας έτσι και όλους τους άλλους άδολους, απλούς ψηφοφόρους.
Είναι αδύνατο να κερδίσεις βουλευτικές εκλογές ως εν δυνάμει κόμμα εξουσίας, αν δεν δώσεις πρώτα την μάχη για σοβαρή διεκδίκηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στα συνδικαλιστικά κύτταρα των Σωματείων.
Οι προσυνεδριακές διεργασίες τουλάχιστον στον Νομό Έβρου, έχουν δώσει την εντύπωση στην πλατιά μάζα, πως γίνονται έν είδει κομματικής «αγγαρείας» που στοχεύει να καταλήξει στην εκλογή κάποιων συγκεκριμένων κομματικών εκπροσώπων που θα προσέλθουν άλλη μία φορά στο Συνέδριο, όχι για να συμμετέχουν ενεργά στην διαμόρφωσης πολιτικής και πρόταξης των τοπικών προβλημάτων που απασχολούν κάθε περιοχή, αλλά απλά και μόνο για να διεκπεραιώσουν το χρονικό μίας προαναγγελθείσας απόφασης και ψηφοφορίας.
Ένας τοπικός κομματικός σχηματισμός για να παράγει αποτέλεσμα σε μία Περιφέρεια άρα και στον Νομό Έβρου δεν χρειάζεται να διαλύσει και να ξαναφτιάξει από την αρχή κοινοτικές ή δημοτικές οργανώσεις για να προσπαθήσει μόνο να προσελκύσει νέα μέλη και να τα εμπνεύσει να επιδοθούν σε εξορμήσεις, για να πετύχουν κάποτε την νίκη. Το μοντέλο όμως αυτό της προηγούμενης εικοσαετίας δεν μπορεί να λειτουργήσει ικανοποιητικά.
Αντίθετα, η απάντηση στην ενθυλάκωση νέων και πολυάριθμων πολιτών είναι να ανακαλύψεις ποια κρίσιμα τοπικά συλλογικά προβλήματα απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες και πως εσύ μπορείς να τα διαχειριστείς καλύτερα και να τα επιλύσεις.
Πρέπει να κάνεις κεντρική και τοπική αντιπολίτευση μέσω των προβλημάτων και να προβάλλεις ταυτόχρονα και τον δικό σου εναλλακτικό τρόπο προώθησης τους. Έτσι πρέπει να γνωρίζουμε πως μεγάλο ρόλο, ιδίως στην νεολαία, παίζουν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις, τα ψηφίσματα, το blogging, τα έγγραφα διαμαρτυρίας, τα συλλαλητήρια για υπαρκτά προβλήματα, που κερδίζουν και συσπειρώνουν τους πολίτες.
Ο καναπές και οι συζητήσεις των καφενείων εκτονώνουν την δυναμική της δυσαρέσκειας των πολιτών, τους αδρανοποιούν και οδηγούν τελικά σε πολιτικές ήττες.
Έτσι το πεζοδρόμιο…δηλ. ο πολιτικός «ακτιβισμός» είναι ο μονόδρομος που οδηγεί σε πολιτική νίκη.
Στο τοπικό επίπεδο του Νομού Έβρου το «πεζοδρόμιο» σημαίνει πως πρέπει να κινητοποιήσεις τους πολίτες να ξεσηκωθούν κινηματικά και να διεκδικήσουν:
1)επίλυση στο χρόνιο πρόβλημα του ελλείμματος Υγείας που αφορά το Νοσοκομείο Διδ/χου , τα Κέντρα Υγείας , το ΙΚΑ κ.λ.π., που μας ταλαιπωρούν και παρατηρείται εγκληματική αδιαφορία από την κεντρική πολιτική ηγεσία.
2)επίλυση στο πρόβλημα του εργοστασίου ζάχαρης Ορεστιάδας, σοβαρού πνεύμονα ανάπτυξης της περιοχής, που απαξιώνεται διαρκώς.
3)επίλυση στο πρόβλημα των πλημμυρών του ποταμού Έβρου, των ελλιπών αποζημιώσεων και της δοκιμαζόμενης πρωτογενούς αγροτοκτηνοτροφικής οικονομίας.
4)διεκδίκηση για την έλευση του φυσικού αερίου στον Βόρειο Έβρο και πρακτικών αντισταθμιστικών ωφελημάτων από τον πετρελαιαγωγό (έν είδει επιδότησης πετρελαίου θέρμανσης.)
5)διεκδίκηση για την τουριστική αξιοποίησης των πολιτιστικών και ιστορικών μνημείων της περιοχής έτσι ώστε να γίνει ο πολιτισμός και ο τουρισμός πλουτοπαραγωγική πηγή και αναπτυξιακή «λοκομοτίβα» για την περιοχή μας
6) επίλυση στο πρόβλημα των χρυσωρυχείων και άλλων περιβαλλοντικών προβλημάτων μίας κεντρικά σχεδιαζόμενης ρυπογόνου ανάπτυξης στην οποία αντιδρά η πλειοψηφία των ντόπιων ενεργών πολιτών
κ.ο.κ.
Μόνο αν μπεις με φρέσκα και άφθαρτα πρόσωπα, επικεφαλής, προβολής και κινηματικής μαζικής διεκδίκησης επίλυσης τέτοιων προβλημάτων που ταλανίζουν την ντόπια κοινωνία θα μπορέσεις να κεφαλαιοποιήσεις στην συνέχεια και να πείσεις ουσιαστικά επί του πεδίου μάχης (και όχι επί του καναπέους) τους πολίτες ότι πρέπει να σε εμπιστευθούν σαν οργάνωση και σαν κόμμα.
Μία άλλη διαπίστωση είναι πως οι τοπικοί ψηφοφόροι εμπιστεύονται κατά καιρούς, εκείνο το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, που μπορεί να τους προσφέρει την ελπίδα επίλυσης συγκεκριμένων τοπικών προβλημάτων της περιοχής τους και όχι τα γενικόλογα προβλήματα της ανεργίας, της ανάπτυξης της αναδιάρθρωσης του κράτους κ.λ.π.
Ελπίζουμε όλοι οι ενεργοί και προβληματισμένοι πολίτες, πως το Συνέδριο θα αποτελέσει το τέλος μίας αρχής, που θα οδηγήσει επιτέλους σε μία αφετηρία έξυπνων αγώνων και πεφωτισμένων κινητοποιήσεων για την διεκδίκηση της εξουσίας, με στόχο όχι την αυτοϊκανοποίηση κάποιων, αλλά την πραγματική επίλυση συλλογικών και τοπικών προβλημάτων, έχοντας πάντα σαν σύνθημα και αξίωμα πως,
«ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».