Saturday, June 16, 2007

Το νέο νομοσχέδιο για τους καταναλωτές

Οι Ενώσεις Καταναλωτών ανήκουν στους Καταναλωτές και όχι στις πολυεθνικές

Κατάργηση της Ανεξαρτησίας - Αυτονομίας των Ενώσεων Καταναλωτών και ποδηγέτησή τους από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα, τους εμπόρους και τους βιομηχάνους, προβλέπει το νέο προσχέδιο
νόμου για τους καταναλωτές, που κατέθεσε στην Βουλή το ΥΠΑΝ

Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει καμία προστασία των καταναλωτών από την αισχροκέρδεια, την βουλιμική κερδοσκοπία και την καθημερινή ακρίβεια της αγοράς.
Επίσης δεν προβλέπει δυνατότητα θεσμικού ελέγχου προϊόντων και τροφίμων από τις οργανώσεις των Καταναλωτών.
Το νομοσχέδιο προβλέπει:

ü Οι εκπρόσωποι των καταναλωτών σε εθνικά και διεθνή όργανα θα διορίζονται από το Υπουργείο Ανάπτυξης (ΥΠΑΝ) !
ü Οι πολυεθνικές εταιρείες να μπορούν να δημιουργούν, χρηματοδοτούν και ελέγχουν, μέσω δωρεών και εισφορών Ενώσεις Καταναλωτών «μαϊμού»(1) !
ü Την πιστοποίηση και έλεγχο των Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΚ) θα τον κάνουν και εκπρόσωποι των πολυεθνικών εταιρειών !
ü Αναγορεύει τα εμπορικά και βιομηχανικά επιμελητήρια σε Ενώσεις Καταναλωτών!

ü Καταργεί το Εθνικό Συμβούλιο Καταναλωτών (ΕΣΚ) και κάθε επί της ουσίας διαβούλευση με τους εκλεγμένους εκπροσώπους των καταναλωτών. Διαχέοντάς τους σαν «γλάστρες» επικοινωνίας σε μία βιτρίνα, το συμβούλιο αγοράς και καταναλωτών.
ü Θα φακελώνονται πλήρως τα μέλη των Ενώσεων Καταναλωτών !
ü Επιβάλει την νομενκλατούρα και τον «επαγγελματισμό», αποκλείοντας τους «ερασιτέχνες» εθελοντές και την προσωπική εθελοντική συμμετοχή !
ü Το πνεύμα του νομοσχεδίου είναι η κατάργηση των σωματειακών ελεύθερων μορφών και η μετατροπή των Ενώσεων Καταναλωτών σε αυστηρές «επαγγελματικές» μορφές που συνάδουν με τις εταιρείες, με επίφαση τον «μη κερδοσκοπικό» χαρακτήρα !

ü Ρίχνει τουφεκιά στον αέρα με την δήθεν απαγόρευση της κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας !
ü Η πλειοψηφία των δήθεν προστατευτικών μέτρων, που προτείνονται, είναι πολύ γενικού χαρακτήρα με μεγάλα παράθυρα, για δικηγορική και δικαστηριακή χρήση !

Πιο συγκεκριμένα:
· Στο άρθρο 16 αναφέρεται ότι η εκπροσώπηση των καταναλωτικών οργανώσεων σε εθνικά και διεθνή όργανα δεν θα γίνεται από εκλεγμένους αλλά από τους διορισμένους αντιπροσώπους των καταναλωτών, από τον Υπουργό Ανάπτυξης στο Εθνικό Συμβούλιο Αγοράς και Καταναλωτή (ΕΣΑΚ) !!! Όλο το άρθρο 16 είναι απαράδεκτο, αντισυνταγματικό, πέρα για πέρα αντιδημοκρατικό και πρέπει να απαλειφθεί.
Η εκπροσώπηση των Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΚ) πρέπει να γίνεται αναλογικά, μέσα από τις ίδιες τις οργανώσεις και το καταναλωτικό κίνημα και όχι από το ΕΣΑΚ ή το ΕΣΚ
· Η επίσημη με την βούλα κατάλυση της ανεξαρτησίας των Ενώσεων Καταναλωτών από τα τραστ, τις πολυεθνικές, τις αλυσίδες και τα μεγάλα συμφέροντα εισάγεται στο άρθρο 13, όπου κατοχυρώνεται η εξαγορά ή η δημιουργία ενώσεων καταναλωτών από κερδοσκοπικά συμφέροντα. Εισάγονται για πρώτη φορά στην §6 στους πόρους των Ενώσεων οι «δωρεές»! Και οι «εθελοντικές εισφορές»! Διαγράφηκε ακόμη και το κατώτατο όριο των «εθελοντικών εισφορών» των 1.000 ευρώ ανά έτος, που είχε μπεί στο προηγούμενο σχέδιο του νόμου, γιατί αποκάλυπτε τις προθέσεις του νομοθέτη πιο καθαρά. Δηλαδή μια μεγάλη εταιρεία κάνει την δική της μαϊμού(1) καταναλωτική οργάνωση και της δίνεται από την «κόρη την σοσιαλίστρια», μια γερή «δωρεά» και ο κάθε υπάλληλός της ίδιας εταιρείας της δίνει μια φορά τον χρόνο «εθελοντική εισφορά» των 1000 ευρώ! Και το μεγάλο φαγοπότι από τους δήθεν «εκπροσώπους των καταναλωτών» έχει αρχίσει! Οι Ενώσεις Καταναλωτών «μαϊμού»([1]) θα πληθύνουν σαν τα μανιτάρια.
Οι πόροι των ΕΚ πρέπει αυστηρά να περιοριστούν και να παραμείνουν όπως ισχύουν σήμερα. Η πολιτεία οφείλει με διαφανή και συγκεκριμένα κριτήρια να χρηματοδοτεί τις Ενώσεις, με βάση τα μέλη τους, την συμμετοχή τους και την δράση τους.

· Η «δαμόκλειος σπάθη» των πολυεθνικών και του κράτους, που θα κρέμεται πάνω στις μη ελεγχόμενες Ενώσεις Καταναλωτών ορίζεται από τις §7 & 12 επίσης του άρθρου 13, όπου με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης συστήνεται πενταμελής επιτροπή πιστοποίησης των Ενώσεων Καταναλωτών, με συμμετοχή των εκπροσώπων πολυεθνικών εταιρειών! Στόχος η πλήρης κατάργηση της Ανεξαρτησίας - Αυτονομίας των Ενώσεων Καταναλωτών και ποδηγέτησή τους από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα και τις πολυεθνικές. Έτσι ενώ στην §8 του ίδιου άρθρου ως Πόντιος Πιλάτος διαμηνύει ότι «Απαγορεύεται να δέχονται οι ενώσεις καταναλωτών δωρεές, εισφορές και ενισχύσεις κάθε είδους, από προμηθευτές ή οργανώσεις τους, καθώς και από πολιτικά κόμματα ή άλλες πολιτικές οργανώσεις», από την άλλη κατοχυρώνει στην §7 όλες τις επιχορηγήσεις, με ποινή αποκλεισμού, να τις ελέγχει το ΥΠΑΝ, δηλαδή το κυβερνών κόμμα!

Σε αυτό το άρθρο εισάγεται η έννοια «ενεργό μέλος», χωρίς να ορίζεται με σαφήνεια τι σημαίνει. Αυτό δίνει δικαιώματα στην «δαμόκλειο σπάθη» να ενεργήσει κατά το δοκούν. Δηλαδή αν η ΒΙΟΖΩ, που έχει 2500 μέλη στην αρχή του έτους δεν πάρει τις συνδρομές από 500 τουλάχιστον μέλη, μπορεί να θεωρηθεί οργάνωση χωρίς «ενεργά μέλη» και δυνατότητες και να αποκλειστεί από τις συλλογικές αγωγές και τις χρηματοδοτήσεις! Στην ουσία να την πετάξουν έξω από το σύστημα.

Οι πιστοποιήσεις των οργανώσεων είναι απαράδεκτες και για τους λόγους:

  • Στην ουσία βγαίνουν από το σύστημα οι εθελοντές και μένουν οι «επαγγελματίες», που συμμορφώνονται «με τας υποδείξεις». Πως θα ξεκινήσει μια ΕΚ εθελοντών, αφού θα απαγορευτεί να χρησιμοποιούν για τις δουλειές τους τα σπίτια και τα γραφεία τους!
  • Όλος ο θόρυβος είναι για τον παχτωλό των χρημάτων θέλουν να πάρουν για την χρηματοδότηση των κρατικών οργανώσεων καταναλωτών. Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή «κατάσχεσε-κρατικοποίησε» τον αριθμό 1520, που ανήκε στο ΙΝΚΑ και το αφαίρεσε από το καταναλωτικό κίνημα. Ο αριθμός 1520, που είναι η καταγραφή των παραπόνων και των καημών των καταναλωτών, είναι από μόνος του μία καταναλωτική οργάνωση με κρατικό μανδύα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την αποκρατικοποίηση των κοινωφελών φορέων ΟΤΕ, ΔΕΗ κλπ. Όποτε τους συμφέρει το κράτος πετυχαίνει και οι ιδιώτες είναι οι κακοί.

Γι αυτό τα χρήματα που θα διατεθούν για τις ΕΚ είναι λίγα και δεν φτάνουν για πολλές… ας φύγουν λοιπόν οι περισσότερες εκτός συστήματος. Εδώ συμφωνεί και η νομενκλατούρα των καταναλωτών.

  • Προωθείται η επιβολή του φακελώματος μελών και οργανώσεων με υποχρωτικό μητρώο
  • Η πιστοποίηση των οργανώσεων γίνεται από τα μέλη τους. Αν δεν γίνουν εκλογές τότε η οργάνωση είναι αδρανής. Αν δεν κάνει δράσεις τότε η οργάνωση είναι αδρανής. Δεν χρειαζόμαστε καμιά επιτροπή και κανέναν δερβέν-αγά να μας ευλογήσει για ν’ αγιάσουμε!

· Στο άρθρο 15 συστήνεται μία βιτρίνα υποτιθέμενης διαβούλευσης, το Εθνικό Συμβούλιο Αγοράς και Καταναλωτή (ΕΣΑΚ) με πάνω από 48 διορισμένα από τον υπουργό μέλη, που θα συνεδριάζει δυό φορές το χρόνο και κανείς δεν θα προλαβαίνει να πεί κάτι. Σε αυτό θα διορίζονται 12 καταναλωτές και παράλληλα θα καταργηθεί το Εθνικό Συμβούλιο Καταναλωτών (ΕΣΚ). Αυτό σημαίνει πλήρη υποβάθμιση των καταναλωτών, που θα αποτελούν την γλάστρα της βιτρίνας των δήθεν διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους.
Να μην καταργηθεί το ΕΣΚ αλλά να αναβαθμιστεί. Προτείνουμε το 50% των μελών του να είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των καταναλωτών από τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις τους, που θα υποχρεώνεται ο Υπουργός να δεχτεί για συζήτηση και διαβούλευση. Επίσης προτείνουμε η ΓΓΚ να χρηματοδοτεί έρευνες από τις ΕΚ σε κοινές επιτροπές, για την τεκμηρίωση των ζητημάτων.

· «Επαγγελματίες» με κρυφή χρηματοδότηση από την κερδοσκοπία, προωθείται συγκαλυμμένα. Οι «ερασιτέχνες» εθελοντές αποκλείονται από το σύστημα, μέχρι να συμμορφωθούν «προς τας υποδείξεις». Στην §9 του άρθρου 13, όποιος δεν έχει χρήματα και εργάζεται για το κίνημα από το σπίτι του με ίδια μέσα, αποκλείεται. Γίνεσαι νομενκλατούρα ή δεν γίνεσαι; Ε, ΟΧΙ κύριε, ΔΕΝ γινόμαστε.
· Τουφεκιά στον αέρα είναι η §11 του άρθρου 18 με την δήθεν απαγόρευση της κατάσχεσης της μοναδικής κατοικίας... Στο σημείο γ) αναφαίρετε ότι για να ισχύσει η απαγόρευση «ο οφειλέτης βρίσκεται σε αποδεδειγμένη αδυναμία να εκπληρώσει τη συμβατική του υποχρέωση». Αν ο οφειλέτης έχει μισθό 900 ευρώ και δύο παιδιά να ζήσει, πως θα αποδειχτεί ότι βρίσκεται σε αδυναμία; Αν πληρώσει ο οφειλέτης έναν δικηγόρο για να του κάνει ανακοπή, τότε πως θα αποδειχτεί ότι βρίσκεται σε αδυναμία; Και είναι λογικό αυτό γιατί αντί να πληρώσεις τον δικηγόρο, πήγαινε με αυτά τα χρήματα και διακανόνισε την οφειλή σου με την τράπεζα. Με λίγα λόγια η φαινομενική «απαγόρευση» με τα τρία της παράθυρα στην πράξη ΔΕΝ εφαρμόζεται, μένει κενό γράμμα.

Να απαλειφθούν το σημείο β) που είναι παράθυρο για τις τράπεζες και η υποχρέωση να γίνει ανακοπή για να ισχύει το ακατάσχετο. Το ποσό του χρέους με τόκους και έξοδα να γίνει 25.000 ευρώ, γιατί οι τόκοι και τα έξοδα είναι μεγάλο ποσό. Μια και ο οφειλέτης δεν πληρώνει, να θεωρηθεί εξ αρχής ότι έχει αδυναμία πληρωμής. Την υποχρέωση της απόδειξης ότι ο οφειλέτης δεν έχει αδυναμία πληρωμής και είναι κακοπληρωτής να την έχει η τράπεζα, μια και αυτή χορήγησε το δάνειο, υπολογίζοντας αρχικά ότι ο οφειλέτης έχει την δυνατότητα αποπληρωμής του δανείου.

· Στα άρθρα 2 έως 12 γίνεται μια προσπάθεια να ενσωματωθούν οι κοινοτικές οδηγίες. Όμως η ενσωμάτωση είναι τόσο γενική, που δεν έχουν πρακτικό χαρακτήρα οι παρατηρήσεις. Γενική λοιπόν επισήμανση είναι να συγκεκριμενοποιηθούν οι οδηγίες. Τέτοιες παρατηρήσεις είναι:

  • Η διαφήμιση να έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και στα θετικά και στα αρνητικά του προϊόντος ή της υπηρεσίας.
  • Να αναγράφονται όλα, χωρίς καμιά εξαίρεση, τα περιεχόμενα στοιχεία (συστατικά), που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του προϊόντος.
  • Οι επιστροφές των ειδών με υποχρέωση επιστροφής χρημάτων, να γίνονται από 1 έως 90 μέρες ανάλογα το είδος, ακόμη και για τα βιβλία και τα CD ή DVD. Να δημιουργηθεί κατάλογος.
  • Να υπάρχουν ανταλλακτικά στα είδη που αποκολλούνται από το αγαθό που πωλήθηκε, για τόσο χρόνο όσο είναι η προτεινόμενη ζωή του αγαθού επί 1,2. Και να δημιουργηθεί κατάλογος ανάλογα με το είδος. Ο χρόνος διάθεσης του ανταλλακτικού να είναι το πολύ μέσα σε 10 ημέρες από το αίτημα, άλλως ο προμηθευτής να διαθέσει άλλο παρόμοιο αγαθό, μέχρι να φέρει το ανταλλακτικό.
  • Η τιμή του συνόλου των ανταλλακτικών που συνθέτουν το προϊόν δεν μπορεί να ξεπερνά το διπλάσιο της τιμής πώλησης του προϊόντος. Αυτό να θεωρείται αισχροκέρδεια.
  • Η Εγγύηση του προϊόντος να έχει όριο minimum. Πχ το 20% του χρόνου ζωής
  • Με υποχρέωση του προμηθευτή και με απόδειξη, να παραδίδεται στον αγοραστή αντίγραφο του συμφωνητικού που υπέγραψαν μεταξύ τους.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΒΙΟΖΩ


[1] Η Λέξη μαϊμού δεν είναι η δόκιμη. Η καλύτερη έκφραση είναι «ελεγχόμενη για την εξαπάτηση των καταναλωτών». Αλλά μπαίνει η λέξη μαϊμού, γιατί χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από υποστηριχτές του πνεύματος του νομοσχεδίου για να εξαπατήσει τους καταναλωτές ότι δήθεν σήμερα υπάρχουν Ενώσεις Καταναλωτών μαϊμού, υπονοώντας τις οργανώσεις, που έγιναν από εθελοντές, λειτούργησαν λίγο και αδρανοποιήθηκαν. Αυτές οι οργανώσεις δημιουργήθηκαν από την πίεση των προβλημάτων, συνάντησαν ανυπέρβλητα εμπόδια, άλλες κυνηγήθηκαν και οι εθελοντές οπισθοχώρησαν και πήγαν σπίτια τους. Οι κεφαλοκυνηγοί τους ΔΕΝ επιτρέπεται να τις ονομάζουν μαϊμού. Μαϊμούδες είναι οι ίδιοι. Άλλωστε τι το πιο αγνό και καθαρό από μια οργάνωση εθελοντών; Και αφού δεν κάνουν εκλογές, πολύ απλά βγαίνουν αυτόματα εκτός συστήματος, παραμένοντας στην ιστορία και στις εμπειρίες του καταναλωτικού κινήματος.
[2] Το νέο ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

No comments: